"ทำไมเขาถึงต้องตามเราคะ"
ม่านฟ้าถามหลังจากที่รถคันนั้นออกไปคนละเส้นทางแล้ว
"ไม่มีอะไรหรอก"
กวินตอบปัด เขาไม่อยากให้เธอคิดมาก
"คุณกวินค่ะ"
ม่านฟ้ามองหน้าเขาอย่างรู้ทัน
"มันไม่ได้ตามเราครับ แต่มันตามผม"
"แล้วพวกเขาตามคุณทำไม"
ม่านฟ้าถามด้วยความเป็นห่วง
"การทำธุรกิจก็มีทั้งมิตรและศัตรู มันเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีอะไรหรอคุณไม่ต้องคิดมาก"
ความจริงวันนี้ถ้าไม่มีม่านฟ้านั้งมาด้วยเขาเองนี้เเหละที่จะเป็นคนบดขยี้มันเอง เเต่เพราะมีเธอนั้งอยู่ข้างๆเขาถึงไม่ทำอะไร
"แล้วแบบนี้คุณต้องไปแจ้งความไว้ก่อนไหมคะ"
"เหตุมันยังไม่เกิดแจ้งไปก็แค่นั้นแหละ"
"แล้วคุณจะทำยังไง พวกมันจะมาตอนไหนอีกก็ไม่รู้"
"คุณเป็นห่วงผมหรอ"
"เป็นห่วงสิค่ะ ทำไมถามแบบนี้"
เธอเริ่มกลัวขึ้นมาจริงๆ เรื่องแบบนี้ไม่ใช้เรื่องเล่นๆเลย
"ผมไม่เป็นไรหรอกครับคุณไม่ต้องห่วง"
กวินจับมือเธอไว้แน่น
"ไม่เอาแบบนี้นะคะ ฟ้าไม่ชอบเลย"
"โอ
