น้องเขยเอวดุ 2 : กลับบ้าน

539 Words
ใบจัดแจงเตรียมอาหารคาวหวานเรียบร้อยทุกอย่างแล้ว แมนและบัวก็เดินออกมาจากห้องของยายคำพอดี "บัว! แมน! มานั่งเร็วพี่เตรียมกับข้าวเรียบร้อยแล้ว" "โอ้โห! พี่ใบมีแต่กับข้าวที่ฉันชอบทั้งนั้นเลย" บัวทำตาโตแล้วตะโกนด้วยความดีใจเหมือนกับเด็กได้ของเล่นใหม่ แมนได้แต่มองภรรยาแล้วยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอ เวลาที่บัวอยู่กับพี่สาวเธอแสดงถึงความเป็นเด็กออกมาอย่างชัดเจน ดูๆ ไปแล้วบัวชอบอ้อนพี่สาวอยู่ไม่น้อย ไม่เหมือนเวลาที่อยู่กับเขา "เบาเสียงลงหน่อยบัว นี่มันดึกแล้วเดี๋ยวจะรบกวนคนอื่น" "ดึกอะไรพี่ใบนี่พึ่งจะหนึ่งทุ่มเองนะ และพี่ก็ไม่ต้องกลัวใครจะได้ยินเสียงฉันหรอก บ้านเราอยู่กลางสวนอย่างนี้ใครมันจะไปได้ยิน" "เออ...พี่ลืมไป" "แม่ละพี่ไม่ได้กินพร้อมเราเหรอ" "พี่ให้แม่กินตั้งแต่หัววันแล้ว คนแก่ให้รอกินดึกๆ แบบเราไม่ได้หรอก" "ถ้าอย่างนั้นเราก็กินข้าวกันเถอะจ้า ฉันชักจะหิวแล้ว" "หิวก็กินเยอะๆ" ใบบอกน้องสาว พร้อมทั้งตักแกงอ่อมให้บัว ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มมีความสุข แมนมองใบหน้าสวยของใบเพลินจนไม่ยอมตักข้าวเข้าปากเสียที "แมนกับข้าวไม่ถูกปากเหรอ พี่ขอโทษนะพี่ลืมถามว่าแมนชอบกินอะไรเลยไม่ได้เตรียมไว้ให้" "ผมกินได้หมดครับ" "แมนพูดอย่างนี้พี่ก็โล่งใจ วันหลังอยากกินอะไรแมนบอกพี่ได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ" "ครับผม" แมนรับคำก่อนจะรีบตักข้าวเข้าปาก "อร่อยไหมพี่แมน" "อื้มอร่อยมาก" "พี่แมนอยากกินอะไรบอกพี่ใบได้เลยนะ ฉันรับรองเลยว่าอร่อยทุกอย่าง" "พี่ใบทำอาหารเก่งจังเลยครับ แต่ละอย่างนอกจากจะหน้าตาน่ากินแล้วยังอร่อยอีกด้วย" "แมนชมพี่อย่างนี้พี่ก็เขินแย่สิ" "จริงอย่างที่พี่แมนพูดนั่นแหละพี่ใบ กับข้าวฝีมือพี่อร่อยมาก วันนี้ฉันจะกินให้พุงกางเลย" "พูดแล้วนะกินให้หมดด้วย" "รับรองเลยจ้า ฉันคิดถึงกับข้าวฝีมือพี่มากที่สุด" "อ้าว! พูดแบบนี้บัวหาว่าพี่ทำกับข้าวไม่อร่อยเหรอ" แมนแสร้งถาม เพราะที่ผ่านมาเขาเป็นฝ่ายทำกับข้าวให้ภรรยากินตลอด แม้กระทั่งเจียวไข่บัวยังทำไม่เป็นเลย และวันนี้เขาก็ได้รู้สาเหตุที่บัวทำอะไรไม่เป็นสักอย่างแล้ว "อร่อยสิจ้ะ! แต่น้อยกว่าพี่ใบนิดนึง" บัวบอกกับแมน พลางเอาใบหน้าสวยถูกับไหล่เขาอย่างออดอ้อน "วันหลังแมนโชว์ฝีมือทำกับข้าวบ้างนะ พี่อยากชิมบ้าง บัวโทรมาอวดตลอดว่าแมนทำกับข้าวอร่อย" "บัวก็ขี้โม้ไปเรื่อย ฝีมือผมยังไม่ได้ครึ่งของพี่ใบเลยด้วยซ้ำ" ทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน เรื่องที่คุยส่วนมากก็จะเกี่ยวกับอาหารการกินเสียส่วนใหญ่ และแล้วมื้อเย็นก็ผ่านไปอย่างราบรื่น ทุกคนต่างอิ่มหมีพีมันไปตามๆ กัน ...........................................
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD