วันต่อมา
12.31 น.
"ฮัลโหลดิวตอนนี้ว่างคุยไหม"
(ว่างๆว่าไงโม)
"คือตอนนี้เราอยู่ใต้คณะดิวน่ะเรามีเรื่องจะวาน"
(อ้าว เดี๋ยวลงไปหาแป๊บๆ)
ฉันกดวางก่อนจะเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าตามเดิมและนั่งลงที่เก้าอี้ขณะที่สายตาก็มองไปรอบๆเอกคอมที่ตอนนี้มีคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่นักเพราะที่นี่ไม่มีโรงอาหารต่างจากคณะฉันที่คนมักจะเยอะตลอดเวลา ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะเหลือบไปเห็นดิวที่เพิ่งออกมาจากลิฟท์ซึ่งเขาก็มองมาที่ฉันพอดีฉันจึงลุกและเดินไปหา
"ไง มีอะไรรึป่าวมาถึงนี่"
"คือเราจะฝากคอมกับกุญแจรถไปให้เหมน่ะ" ฉันตอบก่อนจะเอากระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่ให้ดิวพร้อมกับกุญแจรถซึ่งดิวก็รับไปถืออย่างงงๆ "ขอโทษที่รบกวนนะ ^^"
"ไม่เป็นไรแต่...มีอะไรกันรึป่าวทำไมไม่เอามาให้ไอ้เหมเองล่ะ"
"เราทะเลาะกันนิดหน่อยน่ะแต่ไม่เป็นไรแล้ว"
ฉันตอบตามจริงอย่างเลี่ยงไม่ได้ซึ่งดิวก็ถอนหายใจออกมาเบาๆเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องแล้วและนั
