เมื่อกลับมาถึงที่คอนโด ฉันรีบขึ้นห้องแล้วปิดประตูล็อกให้แน่นหนา บอกตามตรงว่าระแวงกลัวกำปั้นจะตามมา เพราะเขาชอบทำแบบนั้น
ยังจำคำพูดของกำปั้นได้ดีว่าถ้าถึงห้องแล้วให้ฉันโทรไปบอกเขาด้วย ซึ่งมันไม่จำเป็น มันไม่มีความจำเป็นอะไรที่ฉันจะต้องทำตามที่เขาสั่ง
ฉันเดินไปนั่งลงบนโซฟาด้วยสีหน้าและความรู้สึกที่มันสับสนวุ่นวายอยู่ในใจ แต่ก็พยายามบอกตัวเองไม่ให้คิด ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลอะไรที่ทำให้เขายังตามรังควานฉันอยู่แบบนี้ ฉันก็จะไม่สนใจ
รู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไง สิ่งแรกที่ต้องจัดการคือความรู้สึกของตัวเองที่มันบ้าไปชอบคนแบบนั้น ใช่!! ฉันชอบเขา ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ พอรู้ตัวก็ชอบเข่ไปแล้วมันแย่ดีเนอะ ชอบคนที่เคยทำร้ายเรา
กริ่ง ~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นในขณะที่ฉันกำลังเตรียมเข้านอน เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็เห็นเป็นเบอร์แปลกที่โทรเข้ามา แน่นอนว่าฉันไม่รับสายเบอร์แปลก ปล่อยให้มันดังไปแบบน
