ห้าหนุ่มนั่งกอดกันกลมหลังกลับขึ้นมาที่ห้อง ครั้งแรกที่เปิดประตูเข้ามาเห็นวิญญาณผู้หญิงในชุดไทยทำเอาพวกเขาตกใจแทบคลั่ง ยิ่งเห็นใบหน้าขาวซีดฉีกยิ้มกว้างให้อย่างสยดสยองพวกเขาก็ยิ่งเพิ่มความหวาดกลัวในใจ
“ที่คุณจำปียังไม่ได้ไปเกิดเพราะหวงที่แห่งนี้เหรอคะ”
เจ้าเอยเอ่ยถามผีสาวตรงหน้าหลังนั่งฟังเรื่องเล่าในอดีตจากปากของลุงชม สถานที่ตรงนี้เป็นทำเลทองที่บรรดานักธุรกิจอยากจะครอบครองจนถึงขนาดเสนอราคาสูงลิ่วเกือบสามร้อยล้านถึงกระนั้นก็ไม่มีลูกหลานคนไหนกล้าขายเพราะโดนผีบรรพบุรุษอย่างคุณจำปีตามหลอกหลอน
“ไม่ใช่หรอก แต่เพราะข้ายังมีบ่วงที่ติดอยู่ในใจ”
“บ่วงเหรอคะ”
“ข้ากำลังรอใครคนหนึ่งอยู่ รอเขามานานเหลือเกิน”
ระยะเวลาหลายร้อยปีที่ดวงจิตยังผูกติดอยู่ในณ.ที่แห่งนี้ คงเป็นเวรกรรมก่อนตายที่เธอได้ทำผิดไว้อย่างมหันต์จึงเป็นบ่วงรั้งไม่ให้ไปเกิดในภพภูมิใหม่
“ลุงชมช่วยคุณจำปีได้ไหมคะ”
“มันเกินกำลังของลุง”
