บทที่12.ยืมตัวชั่วคราว

862 Words

ห้องแต่งตัว "นี่แกพูดจริงเหรอ" เมื่อพนักงานทำความสะอาดเข้ามารายงานความคืบหน้าให้กับนางเอกอันดับต้นของค่ายอย่างโสรยา "เด็กซื่อบื้อคนนั้นตอนนี้กลายเป็นนางแบบรับงานถ่ายภาพเปลือยเปล่า" "จริงนะคะ หนิงเห็นกับตาเลยค่ะคุณโสยา แล้วได้ข่าวว่าขายดิบขายดีจนทางเอเจนซีญี่ปุ่นนำของต่างๆ มาจ้างโฆษณา" "ไม่ได้การละ ถ้าปล่อยเอาไว้อย่างนี้ มีหวังว่าฉันอาจจะร่วงลงอันดับต้นค่ายเอวีของเฮียใหญ่ก็ได้ เราต้องจัดการมันซะตอนนี้" คล้ายมีศัตรูล้อมหน้าล้อมหลัง ตอนนี้เด็กสาววัยละอ่อนเธอไม่ได้ใสซื่อเหมือนแต่ก่อน ชุดว่ายน้ำวันพีชที่ปกคลุมเรือนร่างแทบไม่มิดถูกสีสาดละเลงเพื่อให้ดูมีมิติ แถมอุปกรณ์หลากหลายที่เกี่ยวกับฉากผู้ใหญ่..ถูกยกมาเป็นสินค้าโฆษณา โดยทางเจ้าของงานสั่งตรงมาว่าต้องให้หมี่เกี๊ยวเป็นนางแบบผู้ขายของ "เป็นยังไงบ้างเหนื่อยหรือเปล่าหมี่เกี๊ยว" หลังจากทำงานเสร็จสรรพ ฟ้าก็รีบเดินมาใช้ผ้าเช็ดตัวคลุมไหล่ "สวยมาก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD