ฟรานเชเซียสรีบบึ่งรถออกมาจากบริษัท ในตอนสิบเอ็ดโมงเช้าด้วยรอยริ้มหน้าระรื่น เมื่อภรรยาโทรศัพท์มาชักชวนให้ไปทานข้าวเที่ยงนอกบ้านด้วยกันในวันเสาร์ เพราะฉะนั้นคนติดเมียเลยรีบเคลียร์งานที่ค้างคา แล้วมาหาแม่ยอดรักตามคำเรียกร้องเสียงหวานหยดที่ยังก้องอยู่ในหู ไม่บ่อยนักที่เธอจะโทรไปออดอ้อนออเซาะในเวลาที่เขาทำงานแบบนี้
“ฮะ…นกจะให้ผมพาไปกินข้าวเที่ยงด้วย ‘เจ้าร้ายกาจ’ เนี่ยนะ” เบิกตาคมปลาบกว้างพร้อมทั้งตะโกนก้อง เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าเมียเขาจะคิดอะไรพิเรนทั้งที่กำลังท้องกำลังไส้ ยิ่งห็นแม่ยอดรักเงยหน้างามขึ้นมองตาปริบๆ เขาก็ยิ่งอยากจะบ้าตาย รู้อย่างนี้ไม่น่าดี๊ด๊ามาจากบริษัทเลย ให้ตายสิ! บอกว่างานยุ่งหรือไม่ว่างก็สิ้นเรื่อง
“อื้อ…ใช่ค่ะ นะคะฟรานขา” ทวิชาพยักหน้าหงึกหงัก ทำตาแป๋วอย่างน่ารักน่าชัง เห็นสามีไม่ตอบว่ากระไรว่าที่คุณแม่ก็ทำการรุกเร้าจะเอาอย่างใจให้ได้ เจ้าของร่างสวยสะพรั่งเข้าไปจับแขน
