“จะบ้าหรือไง กองทัพนักข่าวรอแกอยู่ที่นั่น นั่งลงแล้วทำใจเย็น ๆ ก่อน แกอยู่บ้านเดียวกัน เย็นนี้ก็เจอกันแล้ว”
“ไม่! ฉันจะเคลียร์เดี๋ยวนี้และตอนนี้ ยิ่งเจอนักข่าวด้วยยิ่งดี จะได้เคลียร์ทีเดียว!!”
“หยุดก่อน ใจเย็น ๆ ไปตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เดี๋ยวรอให้งานจบก่อนดีมั้ย แล้วแกค่อยคุยกับเขาอีกที” อลิสพูดเบรกฉันพร้อมกับพยายามรั้งแขนตัวเองที่โดนฉันลากออกจากท้อง
“จะเย็นได้ยังไง จากหมั้นตอนนี้จะต้องแต่งงานทั้งที่ไม่เต็มใจสักเรื่อง”
“โอ๊ย ฉันก็เครียดไม่น้อยไปกว่าแกเลย ใจเย็นก่อนจะไปโผล่ที่โรงแรมไม่ดีแน่ นักข่าวรอรุมแกอยู่เป็นกองทัพ”
“แล้วอะไรที่ฉันจะทำได้ดีกว่าการนั่งรออยู่เฉย ๆ ฉันโทรหาเขาก็ปิดเครื่องอีก!” หงุดหงิด
“เอางี้ แกไปรอเขาที่บริษัทมั้ย ถ้าทนรอให้เขากลับบ้านไม่ไหว แกก็ไปรอเขาที่นั่นเลย”
อลิสพยายามเสนอความคิดเพื่อรั้งฉันไม่ให้ไปปะทะกับนักข่าวอย่างสุดตัว ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ท
