จอมขวัญได้ยินนางอุ่นเรือนพูดแบบนี้ ก็นิ่งเงียบไปขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเคยพูดก่อนหน้านี้
“ฉันจะทำให้เธออุ้มท้องลูกของฉัน ไปอวดพ่อของเธอ ดูสิว่านายเลิศจะยอมให้เธอท้องไม่มีพ่อ หรือจะจับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำให้หายอับอาย”
มือน้อยวางบนหน้าท้อง นึกถึงลูกที่เขาจงใจทำให้เกิดขึ้นมา เด็กคนนี้คือเครื่องมือล้างแค้นของเขา จอมขวัญเจ็บร้าวในอก มองเห็นปัญหาที่รออยู่ในอนาคต
“พักผ่อนให้เยอะๆ นะครับ ผมขอตัวกลับก่อน”
หมอคมสันเอ่ยลา เขาพยักหน้าให้แสงหล้าตามออกมา
“แสงหล้า ฉันอยากกินบ๊วยอีก แสงหล้าช่วยแบ่งบ๊วยให้ฉันอีกหน่อยนะ”
“ได้สินายหญิง ฉันซื้อไว้เยอะเลย ป้าอุ่นตามกลับไปเอาบ๊วยมาให้นายหญิงสิ”
แสงหล้าบอกอย่างมีน้ำใจ ด้วยเข้าใจหัวอกคงกำลังจะมีลูก ว่าชอบกินของเปรี๊ยว
“เดี๋ยวป้ากลับมานะคะ” นางอุ่นเรือนบอก
“จ๊ะป้าอุ่น ไม่ต้องรีบนะฉันจะรอ”
ทั้งสามพากันออกไปจากห้องของจอมขวัญ หญิงสาวนอนอย
