"ท่านหญิงมาเดินเล่นหรือเจ้าคะ" เสียงหวานเอ่ยเรียกนาง เมื่อหันไปก็พบว่าเป็นคุณหนูเจียบุตรสาวของท่านเจ้าเมือง
"ใช่แล้ว" นางหันไปยิ้มทักทายตามมารยาท
"ท่านหญิงกับซื่อจื่อมาอยู่เป่ยโจวได้หลายวันแล้วคุ้นชินหรือยังเจ้าคะ"
"ข้ามิค่อยได้ออกไปที่ใดเจ้าค่ะ"
"หรือท่านหญิงจะจัดงานเลี้ยงน้ำชาในตำหนัก เพื่อพบปะเหล่าคุณหนูในเมืองเป่ยโจว เพื่อคลายเหงาดี ข้ายินดีช่วยส่งเทียบเชิญให้ท่านได้เจ้าค่ะ" จือลู่เลิกคิ้วขึ้น
"ไม่รบกวนคุณหนูเจีย ข้ามิค่อยชอบงานรื่นเริง"
"น่าเสียดายนะเจ้าค่ะ หากท่านมีมารดาค่อยช่วยจัดแจงงเรื่องต่างๆคงจะดีมิน้อย"
"อ้อ ที่คุณหนูเจียพูดมาทั้งหมดคงมิได้อยากจะมาเป็นมารดาเลี้ยงของข้ากระมัง" จือลู่หันไปสบตาเจียหรูอวี้ อย่างค้นหา
""มิได้เจ้าค่ะ แต่ทั่วเมืองเป่ยโจวล้วนแล้วแต่คิดว่าข้าเหมาะสม" นางลูบผมอย่างเขินอาย
"เช่นนั้นข้าคงต้องกลับไปถามท่านพ่อแล้ว ว่าเจ้าเหมาะสมตามคำร่ำลือหรือไม่
