หลายชั่วโมงต่อมา...
หลังจากที่เธอตื่นนอนมาเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เธอเลยเลือกที่จะนอนดูโทรทัศน์โดยมีสิงหาที่นอนกอดเธออยู่ด้านข้าง
“หิวข้าวหรือยัง”
“ยัง” เธอตอบออกไปแบบนั้นทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเธอหิวข้าวมาก เพราะตอนเที่ยงที่ทานกับพ่อแม่เขา เธอก็ทานไปนิดเดียว
“จริงนะ?”
“ก็บะ...จ๊อก ๆ” เธอที่ยังพูดไม่ทันจบท้องของเธอก็ร้องออกมาเสียงดัง จนคนที่ยืนอยู่ด้านข้างเธอหัวเราะออกมาเล็กน้อย เธอจึงจ้องมองเขาด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจจนเขาที่หัวเราะอยู่เงียบลงทันที “ตลกหรือไง”
“ก็ตลกอยู่”
“คะ...(ยาหยี)/อย่าเรียกคุณได้ไหม เรียกชื่อเหมือนเดิมที่ชอบเรียกเหมือนแต่ก่อนดีกว่า(สิงหา)”
“ไม่” เธอรีบตอบปฏิเสธทันทีพร้อมกับหันหน้าหนีไปทางอื่น
“ถ้ายอมเรียกจะให้ห้าหมื่น”
“คุณคิดว่าเงินแค่นั้นซื้อฉันได้หรือไง”
“ไม่พอใช่ไหม แสนนึงเป็นไง”
“ฉันไม่เรียกหรอก”
“สองแสน”
“กะ...ก็บอกว่าไม่เอาไง ฉันไม่ใช่คนหน้าเงินนะ”
“ห้
