หมับ!!!
แต่ทว่าก้าวขาไปไม่ได้เท่าไหร่ ลำตัวเธอก็ลอยหวือขึ้นบนอากาศ
"กรี๊ดดดด!!! ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต ปล่อยฉัน"ใบเฟิร์นกรีดร้องโหยหวน มือเล็กทุบตีใบหน้าโรคจิตไม่ยั้งแรง เรียกได้ว่ามีแรงเท่าไหร่เธอใส่สุด แต่ทว่าโรคจิตก็ทำเพียงยิ้มออกมาเลือกเย็น ไม่ได้สะทกสะท้านอะไร เหมือนคนไม่มีความรู้สึก
"รู้ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วครับ ผมตามเฝ้าคุณมาตั้งนาน เพื่อรอวันที่ผมจะเชยชมคุณ แล้วเรื่องอะไรผมจะปล่อยคุณไปให้โง่ล่ะครับ ทำตัวดี ๆ เราจะได้มีความสุขกันถึงอกถึงใจ"
"ไอ้บ้า!!!"
ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!
กำปั้นเล็กยังคงยกขึ้นทุบไปตามลำตัวของผู้ชายคนนั้นรัว ๆ ไม่หยุด
"ปล่อยนะ ใครจะไปมีความสุขกับมึง ปล่อยกูไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นกูจะแจ้งตำรวจให้จับมึงเข้าคุก"
พลั่ก!!!
"โอ้ยยย!!"
ลำตัวเล็กโดนโยนลงไปบนเตียงด้วยความแรง จนตัวงอ นิ่วหน้าด้วยความจุก ใบหน้าแดงก่ำ น้ำตาไหลพรากเมื่อรู้ตัวว่าหมดทางหนี เมื่ออีกฝ่ายเดินไปล็อคประตู
