หลังจากทานอาหารเสร็จกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็มานั่งรอที่ห้องรับแขก ยกเว้นนิลิน คิมหันต์ และหมอที่ตรวจอยู่ในห้องนอน ซึ่งมาเฟียหนุ่มไม่ยอมผละออกจากคนน้องเลยสักนิด จนกระทั่งผลออกมาเท่านั้นแหละ
“เย้!เย้! เฮียจะได้เป็นพ่อคนแล้ว ดีใจไหมนิล” เขากอดคนน้องไว้แต่ก็ไม่กล้ารัดแน่น เพราะกลัวจะกระทบกับลูก ตัวนิลินเองก็ดีใจจนน้ำตาไหล เพราะไม่รู้ตัวเลยว่าท้อง เธอทำหลายอย่างจนลืมไปแล้วว่าประจำเดือนไม่มา และอาการก็ไม่เคยปรากฏจนกระทั่งวันหย่านั่นแหละ แต่ก็คิดว่ามันเป็นเพราะเครียดมากกว่า
“ดีใจด้วยนะครับนาย งั้นผมลงไปบอกทุกคนก่อน”
“อืม นายบอกเพื่อนนิลกลับไปเลยก็ได้ เมียฉันต้องอยู่ที่นี่ แต่ถ้าจะพักก็บอกคนจัดห้องแล้วกัน”
คิมหันต์สั่งเสียงนิ่งกับหมอหนุ่ม พออีกฝ่ายออกไปเท่านั้นแหละ ก็เริ่มอ้อนเมียอีกรอบ นิลินเลยตกอยู่ในอ้อมกอดเขาจนแทบจะกลายเป็นร่างเดียวกันบนเตียงกว้าง
“ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเติมเต็มชีวิ
