“เลวเหลือทน คนอะไรเลวขนาดนี้”
ปรัชญ์กำหมัดแน่นด้วยความแค้นใจ แพรพรรณบังคับคุณยายฝ้ายคำให้เปลี่ยนพินัยกรรมสมใจ แล้วก็ตระบัดสัตย์ไม่ยอมช่วยมัสลิน หากคุณยายรู้เข้าคงอาการทรุดที่หลงเล่ห์คนเลว เขาเองก็ไม่อาจทนนิ่งเฉยได้อีกต่อไป
“แม่ ผมจะไปตามหาน้อง ใครไม่ช่วยผมจะหาทางช่วยน้องเอง” ปรัชญ์บอกมารดา
“แม่จะไปด้วย อยู่รอฟังข่าวไม่ไหวหรอก แม่คงอกแตกตาย” เปรมใจสนับสนุนลูกชาย
“ป้าแววรู้ไหมครับ ว่ามัสหายไปที่ไหน ผมกับแม่จะไปตามหาน้อง”
“เมื่ออาทิตย์ก่อน คุณนายพาคุณมัสไปช่วยงานแต่งงานของคุณป่านที่ภูเก็ตค่ะ บ้านเจ้าสัวโภคินอะไรนี่แหละค่ะ”
ความสอดรู้ของนางแวว ทำให้รู้ความเคลื่อนไหวของเจ้านายทุกอย่าง
“เพื่อนคุณพ่ออยู่ที่นั่น แม่จะไปขอให้เขาช่วย”
เปรมใจนึกถึงเพื่อนของสามีที่เป็นเจ้าของเมืองแร่ ในอดีตสามีของเธอเคยทำงานเป็นนักสำรวจสายแร่ รู้จักสนิทสนมกับนายพิพัฒน์เจ้าของเหมืองแร่ดี หากนางไปขอความช่วยเ
