“เห้ย!!!!….พี่เล่นละครเป็นซะที่ไหน”
“เรื่องอื่นผมก็อาจเห็นด้วย แต่เรื่องนี้พี่เขียนขึ้นมาเอง ถ้าจะเล่นเป็นนักแสดงนำหญิงเสียเองมันจะยากอะไร เพราะบุคคลิคในเรื่องนักแสดงนำหญิงเหมือนพี่ยิ่งกว่าเป็นตัวพี่เองเสียอีก...และที่สำคัญพี่หญ้ารูปร่างหน้าตาผ่านฉลุย และจะว่าไปผมว่าพี่เหมาะที่จะเล่นคู่กับพี่คริสต์มากกว่านักแสดงหญิงคนอื่นเป็นไหนๆ...”
“ก็ใช่นะสิ! พิศาลจะพูดยังไงก็ได้ ก็เราเป็นพี่น้องกัน...คนอื่นเขาไม่ได้คิดแบบเราสักหน่อย...”
“พี่หญ้าพูดยังกับว่า ถ้าใครมาชวนพี่เล่นละครเรื่องนี้ พี่ก็จะตอบตกลงยังไงยังงั้นเลย...”
“เอ่อ!…” กอหญ้าอ้ำๆอึ้งๆ เพราะก็จริงตามที่พิศาลพูดไว้ ถ้าเธอเล่นละครเรื่องนี้เสียเอง ไอ้!ความรู้สึกบ้าๆแปลกๆ นี้อาจจะหายไปก็ได้
พิศาลแอบยิ้มเมื่อแผนขั้นที่สองสำเร็จแล้ว ส่งสัญญาณให้คริสต์ผ่านทางไลน์เป็นรูปมือที่ยกนิ้วหัวแม่โป้ง ‘เยี่ยม’ ขั้นที่สามเตรียมลุกต่อ
‘ครืดดดดด...’ คริ
