“…ต้องตอบมั้ยว่า...เด็กอยากทำตัวให้น่ากินทำไม...พูดแล้วน่าจะ... ‘....’ ก่อนไปทำงาน...” คริสต์ตอบกลับ ไม่มีเสียล่ะที่จะยอมแพ้กอหญ้าง่ายๆ
“…หื่น...ไม่คุยด้วยแล้ว...ไปกินอาหารเช้ากับคุณแม่ดีกว่า...คนแก่ชอบกินเด็ก...” กอหญ้าพูดจบแลบลิ้นใส่คริสต์และวิ่งเข้าบ้านตามหลังคุณหญิงศศิธรไปอย่างรวดเร็ว
“ฝากไว้ก่อนเถอะ...ว่าดีนัก...เดี๋ยวก็จัดให้รู้จักสักที...หื่น...ของจริงแบบไหนกันแน่...” คริสต์เปรยออกมาเบาๆ ยิ้ม และเดินตามไป...
“เฟรเดลิค...แกจะเริ่มงานเมื่อไหร่?” ริต้าเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความระอาและขยะแขยงเฟรเดลิคที่เธอพยายามจะเก็บไว้ส่วนลึกของความรู้สึก
“ก็ขึ้นอยู่กับเธอ...ริต้า เธอหารถให้ฉันไว้ใช้ด้วยสิ...มันจะได้สะดวกเวลาไปไหนมาไหน...” ริต้ามองชายตรงหน้าอย่างหยามเหยียดโดยที่เจ้าตัวไม่มีโอกาสได้เห็น...
“เข้าใจแล้ว...ฉันจะหาให้ทั้งรถและที่พัก”
“ที่พัก ฉันพักที่นี่กับเธอก็ได้”
“จะบ้าเห
