กีรกานสวนกลับเร็วรี่ แต่ภามก็ยังนิ่งเฉยและขับรถต่อไป เมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย กีรกานก็รู้ว่าเขาคงไม่มีทางยอมทำตามคำที่บอกแน่ ร่างบางจึงตัดสินใจบางสิ่งแม้ว่าใจจริงไม่อยากจะลากบุคคลนี้เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย แต่ก็มองหาตัวช่วยอื่นไม่ได้เลย
กีรกานหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าและรีบกดไปหาเบอร์หนึ่ง ทว่าชั่วครู่ต่อมาเท่านั้นมันก็ถูกแย่งไปจากมือ และคนแย่งก็เร็วจนเธอแย่งโทรศัพท์คืนกลับมาไม่ทัน
“เอาคืนกั้งมานะ” หญิงสาวทำเสียงแข็งใส่ ส่วนภามไม่คืนแถมยังกำมันแน่น เพราะเห็นแล้วว่าภรรยาโทรศัพท์ไปหาผู้ใด
“โทร.หาพี่อัค คิดว่าจะช่วยได้เหรอ ไม่มีทาง” ดวงตาที่ขุ่นขวางของคนพูดทำให้ใบหน้าของคนฟังซีดด้วยความกลัว นาน ๆ ครั้งที่เธอจะได้เห็นเขาแสดงมันออกมา เพราะส่วนมากแล้วเขามักจะแสดงแต่ความเย็นชา
“คุณยังต้องการอะไรจากกั้งอีกกันแน่ ทำไมไม่ปล่อยกันไปสักที เกลียดแม่และกั้งมากก็ปล่อยกั้งไปสิ แล้วไปแต่งงานกับ
