บทที่ 5 ยิ่งเจ็บช้ำ07

1026 Words

เท้าเล็กก้าวขยับออกจากห้องและตรงออกจากบ้าน เธอฉกฉวยเงินในกระเป๋าของภามมาจำนวนหนึ่งเพื่อเป็นค่าโดยสาร ทว่าเพียงออกมายังหน้าบ้าน กีรกานก็มีความหวั่นวิตกเพราะท้องฟ้ากำลังแปรปรวนมันมืดครึ้มโดยกลัวว่าเม็ดฝนจะโปรยปรายลงมาเสียก่อนที่เธอจะหารถได้สำเร็จ เพียงขยับเท้าก้าวออกมาจากบ้านได้ไม่ถึงยี่สิบก้าวเท่านั้น มันก็ตกลงมาจริง ๆ และตกลงมาอย่างหนัก เนื้อตัวของหญิงสาวเปียกปอนไปหมด แถมลมก็พัดกรรโชกแรงจนต้นไม้ยังไหวเอน กีรกานแทบจะขยับเท้าไปต่อไม่ได้เพราะแรงลม แต่เจ้าหล่อนยังคงพยายามเดินและต้องยกมือขึ้นมากอดกายตัวเองต่อสู้กับความหนาว พร้อมกับหยาดน้ำตาที่ยังไหล เท้าคู่นี้ยังคงพยายามก้าวต่อไป แต่ในที่สุดกีรกานก็ล้มคะมำไปกับพื้นเพราะไม่สามารถต้านแรงลมได้ แถมทรายก็ปลิวมาเข้าตาจนหญิงสาวปวดและแสบระคาย ฝนที่กระหน่ำตกลงมาราวกับพายุเข้ายังไม่มีทีท่าจะเบาลง กีรกานมองหาที่หลบฝน ที่รู้ ๆ คือไม่มีทางเดิน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD