บทที่ 7
พลิกเกม
อีกสองวันต่อมากีรกานก็ได้อนุญาตให้กลับบ้านได้ และคนที่มารอรับเธอก็คืออัครัฐ และไม่เห็นแม้แต่เงาของภามเลยสักนิด แบบนี้น่ะหรือที่เขามาเรียกร้องใช้สิทธิ์ของสามี
ขนาดหล่อนอยู่โรงพยาบาลรวมแล้วสี่วัน เขาก็มาเพียงหนึ่งวันเท่านั้นและยังมาพูดจาถากถางให้กระทบใจกัน กีรกานนึกอยากจะหัวเราะกับสิ่งที่เคยมาเรียกร้อง
แต่ก็หัวเราะไม่ออก เพราะใจทุกข์ระคนเจ็บปวดกับความจริงที่ต้องเผชิญที่ว่าเธอมีค่ากับเขาเพียงเรื่องใด และคงไม่พ้นเรื่องบนเตียง
บ่าเล็กงุ้มลงอย่างอ่อนแอและแอบน้ำตาคลอ ก่อนจะหันมองไปยังลูกสาวตัวน้อยที่หลับสนิทไปแล้วพร้อมกับตุ๊กตาตัวโปรด เพราะไม่รู้เลยว่าวันข้างหน้าลูกสาวจะมีพ่อหรือไม่
หากวันหนึ่งเขาแต่งงานกับสรัลชนาไปและมีลูกด้วยกัน เขาจะหลงลืมลูกสาวของเธอไหม และหากถึงเวลานั้นเธอจะตอบคำถามว่าอย่างไร
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ความขมปร่าก็มาจุกอยู่ที่คอทำให้กลืนน้ำลายก้อนเ
