ตราบาปมลทิน

บทนำ

“เขาไม่มาหรือคะ” ร่างเล็กร้องถามปากคอสั่น ความเจ็บปวดมีมากขึ้นทุกขณะจนทำให้ใบหน้าเบ้ แต่ความเจ็บปวดทางกายมันยังไม่เท่าความเจ็บปวดทางใจที่ได้รับมาตลอดหลายปีที่ทำให้หัวใจดวงน้อยเต็มไปด้วยแผลเหวอะหวะ

         คนถูกถามลำบากใจเหลือเกินกับคำถามนี้ เพราะรู้ดีว่าคำตอบมันจะกระทบจิตใจหญิงสาวใกล้คลอดมากเพียงใด ก่อนจะพยักหน้าตอบรับขณะที่กำลังทำหน้าที่เป็นสารถีขับพากีรกาน คุณนายของไร่ ไปโรงพยาบาล

         คำตอบที่ได้รับจากลุงบุญทำให้น้ำตาแห่งความเสียใจคล้ายจะไหลทะลักออกมา แต่หญิงสาวก็พยายามกลั้นมันไว้ เนื่องจากไม่อยากให้ลุงวัยกลางคนทุกข์ใจไปด้วย     

          โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่าในตอนนี้มันแสดงออกมาทางสีหน้าและแววตาอย่างชัดเจน นัยน์ตาคู่เล็กโศกเศร้าและอมทุกข์

         “หนูกั้งไม่ต้องกลัว ลุงจะอยู่ข้าง ๆ หนูกั้งเอง”

         กีรกานได้แต่ฝืนยิ้มออกมา แม้หัวใจจะเจ็บร้าวราน ก่อนจะตัดพ้อถึงผู้เป็นบิดาของลูกสาวฝาแฝดในท้อง ซึ่งตอนนี้มีสัญญาณเตือนแล้วว่าลูกสาวของเธออยากจะออกมาดูโลกกว้างเต็มที

         ตอนเธอตั้งครรภ์ ชายหนุ่มก็แทบจะไม่เคยมาดูแล มีส่งลูกน้องมาคอยสอบถามข่าวคราวบ้างในบางครั้ง เธอแทบจะไม่ได้เห็นหน้าเขา แล้วในตอนนี้ที่ลูกกำลังจะคลอด เขายังเลือกที่จะไม่มาอีกหรือ    

         จะใจดำเกินไปแล้ว การกระทำของภามไม่ต่างจากพิษร้ายที่ค่อย ๆ กัดกินหัวใจ          

         ไม่รักเธอ เธอไม่ว่า เนื่องจากมันก็สมควรกับสิ่งที่มารดาของเธอได้ทำไว้กับเขา แต่สำหรับลูกน้อยที่ไม่ได้ผิดอะไรด้วย เขาจะช่วยเมตตาสักนิดไม่ได้เลยหรือ ความเจ็บปวดมันทิ่มแทงหัวใจดวงน้อยมากขึ้นไปทุกที

         มันเจ็บปวดเกินกว่าจะบรรยายออกมาได้…

         ลุงบุญชำเลืองมองคนด้านหลังเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง แปดเดือนที่ผ่านมาตนก็คิดว่ามันหนักมากแล้ว เพราะผู้เป็นสามีมาหานับครั้งได้ เรียกว่าแทบจะไม่ได้เห็นหน้ากันเลยอาจจะถูกมากกว่า แต่ทั้งหมดก็คงสู้ความเจ็บปวดที่หญิงสาวได้รับในวันนี้ไม่ได้เลย ลุงบุญพยายามเร่งความเร็วของรถ เพราะใบหน้าของกีรกานย่ำแย่ลงไปทุกขณะ

        “ทนอีกหน่อยนะหนูกั้ง ใกล้จะถึงโรงพยาบาลแล้ว”

         ใช่ มันใกล้จะถึงแล้วจริง ๆ เหลืออีกเพียงไม่กี่กิโลเมตรเท่านั้น ทว่ามันก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น และมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องลั่นอย่างตกใจของกีรกาน

        “กรี๊ดดดดดด…"

        โครม!  

         รถยนต์คันหนึ่งขับฝ่าไฟแดงแล้วพุ่งชนเข้ามาอย่างแรง คนขับไม่ได้ชะลอความเร็วเลยสักนิดเพราะมีแผนการร้ายซึ่งลุงบุญสลบไปทันที

         คุณแม่ใกล้คลอดก็ไม่ต่างกัน หญิงสาวสลบไปทั้งคราบน้ำตา แต่ก่อนจะหมดสติ มือของเจ้าหล่อนยังคงโอบกอดท้องนูนราวกับต้องการจะปกป้องลูกในท้อง         

          แม้จะรู้ว่ามันไม่สามารถปกป้องเด็กน้อยทั้งสองจากแรงกระแทกได้เลย…เธอภาวนาทั้งน้ำตาว่าหากสวรรค์จะใจร้ายคิดพรากลมหายใจของใคร…ขอให้เป็นเธอเพียงผู้เดียว...ขอให้ลูกน้อยได้มีโอกาสเติบโตยลโลกกว้าง

         ด้านกู้ภัยที่มาถึงแล้วก็เร่งช่วยเหลือคนเจ็บออกจากรถอย่างรีบเร่ง...ก่อนจะพาตัวทั้งคู่ส่งโรงพยาบาล แต่อาการของคนที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือกีรกาน คุณหมอต้องรีบผ่าตัดทำคลอดอย่างเร่งด่วน เนื่องจากห่วงความปลอดภัยของเด็กทารกในครรภ์...

           ...แต่สุดท้ายก็ยื้อได้เพียงสามชีวิตเท่านั้น...