ซูลี่เดินเล่นไปทั่วตรอกหฤหรรษ์ เห็นผู้คนบางส่วนกำลังเก็บของใส่รถม้า พวกเขาใช้เวลาสามค่ำคืนเสร็จสิ้นแล้ว บางส่วนก็ใช้ค่ายกลผ่านทางไปเมืองท่า บางส่วนคงกลับไปหาครอบครัว
ตรอกกามาคือสถานที่เริงรมย์ถือเป็นสถานที่ปลดปล่อย ร่างเล็กเดินกินถังหูลู่ เดินไปตามทางในตรอกหฤหรรษ์
“เจ้าเพิ่งเคยมาที่นี่รึ” สตรีแต่งกายอย่างคหบดีเอ่ยถาม
“ข้ากำลังจะไปจากที่นี่เจ้าค่ะ พี่สาวมาผ่านทางหรือเจ้าคะ”
“ข้าเพียงแวะมาใช้บริการตรอกหฤหรรษ์ สามราตรีช่างผ่านไปรวดเร็วนัก ข้ากำลังจะกลับบ้านไปหาสามีและลูก ๆ ข้าแวะมาที่นี่ห้าครั้งแล้ว”
ซูลี่แทบสะอึก ได้แต่ยิ้มแหย
“เชิญมาใช้บริการได้อีกเจ้าค่ะ”
ซูลี่นึกถึงเงินครั้งละพันตำลึง พี่สาวผู้นี้จ่ายไปถึงห้าพันตำลึงแล้วอย่างนั้นรึ แต่เมื่อมองดี ๆ จึงจดจำได้ว่านางคือสตรีผู้โบยตีบุรุษก่อนร่วมรัก นางคงหารสกามอย่างตรงความต้องการจากสามีไม่ได้ จึงใช้จ่ายเงินมากมายไปกับตรอกหฤหรรษ์ สิ่งท
