อย่าร้างไกล

บทที่ 4 เป็นแค่ของเล่น4/4

ยิ่งเธอแรง!

แทนชนม์ยิ่งแรงกว่า!!!

ไม่ว่าจะดิ้นจะเตะหรือด่าทอเพียงใด เขาก็ไม่สะดุ้งสะเทือน แรงบีบที่มือหนายิ่งเหมือนจะบดขยี้ข้อมือเธอให้กระดูกแตกละเอียด ร่างกายหนั่นหนาตั้งตระหง่านเป็นปราการคุกที่แน่นหนาจนเธอไร้ทางหนี พอใช้แรงเฮือกสุดท้ายจนหมดแสนคะนึงก็ได้แต่นอนอ้าปากหายใจอย่างเหนื่อยหอบอยู่ใต้อาณัติเขา คนทั้งคนถูกกักกดจนกระดิกตัวก็ยังทำไม่ได้

“ดิ้นให้ตายก็ไม่มีวันหลุดหรอก ถ้าคุณอยากจะหยุดพ้นละก็ มีแค่วิธีเดียวเท่านั้น” แทนชนม์ย้ำให้คนแพ้ยิ่งเจ็บใจ

“คุณมันทุเรศ” แสนคะนึงกัดฟันด่าเขาเสียงลอดไรฟัน

“ทุเรศแค่ไหน แต่ผมก็เป็นผู้ชนะ”

คำพูดเย้ยหยันทำให้แสนคะนึงชะงักแล้วหยุดคิด ก่อนจะเลิกดิ้นรนโดยเปล่าประโยชน์ เธอไม่มีทางเอาชนะเขาได้ด้วยกำลัง เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ ทางเดียวที่จะยุติสัมพันธ์อันบิดเบี้ยวพวกนี้ได้ก็คือทำให้แทนชนม์พอใจ แม้จะเป็นวิธีที่น่าอายไร้ศักดิ์ศรี แต่หากให้เธอทนอยู่กันไปแบบนี้ ไม่แคล้ววันใดวันหนึ่งเธอคงเป็นบ้าแล้วลุกขึ้นมาเอามีดไล่แทงผู้หญิงของเขาอีกเป็นแน่ แบบนั้นจุดจบจะยิ่งแย่กว่าตอนนี้ เพราะเธออาจจะต้องไปตายในคุกแทน

หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ข่มความอดสูให้ลึกสุดหัวใจ เอ่ยปากบอกกับคนที่จ้องตาเธอนิ่งว่า

“อยากเล่นกับฉันนักใช่มั้ย ได้! งั้นฉันจะเล่นกับคุณ”

เอาวะ! คิดๆ ดูแล้วเธอไม่น่าจะเสียอะไรสักเท่าไร เธอเป็นเมียเขา มีเซ็กส์กับผัวก็เป็นเรื่องธรรมดาแหละมั้ง หลับหูหลับตาทำให้เสร็จๆ ไปซะ จะได้รีบหย่ารีบไล่เขาไปให้ไกลๆ ไม่ต้องมาทนนอนเหม็นขี้หน้าเขาอยู่แบบนี้

แสนคะนึงปลุกใจตัวเองสู้สายตาหื่นกระหายของเขา ยกมือลูบไล้กอบกุมใบหน้าหล่อเหลาแปลกตา แล้วก็ต้องแปลกใจที่สัมผัสนั้นช่างคุ้นเคยราวกับเธอทำอย่างนี้มาแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ลูบโลมระเรื่อยลงมายังแผงอกกว้าง ปลดเนกไทแกะกระดุมเสื้อเชิ้ต สอดมือสัมผัสกับเนื้อแท้หนั่นหนาที่คร่อมอยู่เหนือร่างเธออย่างทรงพลัง ยิ่งลูบยิ่งทำให้เธออุ่นวาบในใจ แอบเผลอไผลอยากซุกซบอกแน่นๆ ตรงหน้าอยู่หลายครั้ง

มือบางที่ทำหน้าที่โลมเล้าเย้ายวนจุดไฟในแววตาของแทนชนม์ให้ลุกโชนอยู่ในห้วงอารมณ์เร่าร้อน เขาหลุบตามองภรรยาด้วยความลุ่มหลง แสนคะนึงจะรู้ตับ้างไหมว่ายามที่เธอตั้งอกตั้งใจยั่วเขาแบบนี้ เธอชอบเม้มริมฝีปากจนมันแดงเหมือนไวน์แดง ดึงดูดใจเขาจนไม่อาจถอนสายตาได้ เขาอยากจะจูบเคล้าเล็มเลียลิ้มรสความหอมหวานที่สะกดใจเขาไม่เสื่อมคลาย

ลูกกระเดือกของแทนชนม์สั่นไหว ต้องยอมรับว่าภรรยาของเขามีเสน่ห์เหลือล้น มีแรงดึงดูดน่าหลงใหลมหาศาลที่ทำให้ผู้ชายหวั่นไหว โดยเฉพาะตัวเขาที่ร่างกายพลันร้อนรุ่ม แทบอดใจไม่ไหวที่จะกลืนกินเธอทั้งตัวอย่างตะกละตะกลาม

แสนคะนึงยิ่งทำให้ตัวเขาแทบลุกไหม้ด้วยจุมพิตหวานล้ำ รุกเร้าเคล้าคลอดูดดึงขบเม้ม สอดลิ้นยั่วเย้า ปลุกเร้าไฟกระสันในกายหนุ่มที่รุ่มร้อนลุกโชน จูบที่เธอริเริ่มดำเนินต่อไปด้วยความร้อนแรง จากที่เป็นฝ่ายรับแทนชนม์ก็รุกรานบดจูบเธออย่างหนักหน่วงแทบหมดลมหายใจ ลิ้นร้อนสอดรัดเกี่ยวกระหวัดพันพัว ดูดดึงดุนดันอย่างซ่านเสียว ริมฝีปากอิ่มบางถูกขบกัดเคล้นคลึงราวกับคนทำมันเขี้ยว ลิ้นน้อยๆ ของเธอถูกหลอกล่อก่อกวนคลุกเคล้าราวกับจะหลอมละลายอยู่ในปากเขา กลีบปากบดเบียดแนบสนิทกับปากบางจนไม่มีช่องว่างระหว่างกัน ส่ายชิวหารุกเร้าใส่กันอย่างมัวเมา ตอบสนองกันอย่างร้อนแรงเร้าใจ

แทนชนม์เปิดเปลือกตามองภรรยาอย่างเต็มตา...

ขณะปลดกระดุมชุดนอนสีหวานจนหมด เปิดเปลือยเนื้อแท้ที่แสนเย้ายวน แสนคะนึงตอนที่อยู่ในอ้อมกอดเขาดูบอบบางน่าทะนุถนอมคล้ายดอกคาร์เนชัน เธอตัวเล็กแต่ดูอ่อนหวาน หวาน...ไปทั้งตัว แอบซุกซ่อนความอวบอิ่มเต็มตึงงามสะพรั่งเหมือนกับกลีบดอกที่ซ้อนกันเป็นชั้นชวนมอง เห็นแล้วทำให้คนหลงใหลอดใจไม่ไหวที่จะลูบไล้เต็มไม้เต็มมือ ยิ่งเธอหลับตาพริ้มเผยอปากรับจูบและสนองคืนอย่างน่าพอใจ ก็ยิ่งเรียกเสียงครางลึกในลำคอแกร่งรับกับความอ่อนหวานซ่านลึกที่ดำดิ่งลงสู่ขุมประสาทที่ตื่นตัวทุกเส้นในกายเขา

อารมณ์หนุ่มยิ่งปะทุแรงขยี้จูบกลีบปากอิ่มจนเจ่อบวม มือไม้ป่ายปัดบีบเคล้นไปตามโนมเนื้อนุ่มอวบอูม ลูบโลมส่วนสัดโค้งมนอ่อนช้อยน่ารัญจวน สอดไล้ใต้ชายเสื้อยืดตัวเล็กปลดตะขอบรา รูดร่นเกาะเกี่ยวเรียวแขนเสลาข้างหนึ่ง ไรฟันคมขาวอ้างับชายเสื้อเลิกขึ้นเหนือเนินอก ดูดดึงจูบไซ้จุดไฟรักโหมไฟสวาทให้ลุกฮือทั่วร่างสาว