เวลาต่อมา
"มึงนอนห้องนี้แหละแค่ขนพวกของกูออกมาก็จบของไม่ได้เยอะเลย"
ฉันมองไอ้ทั่นที่กำลังยกพวกตะกร้าเก็บของตัวเองออกจากห้องนอนรับแขกที่ห้องมันมีอยู่แล้วแต่เพราะมันคิดว่าจะไม่มีเหตุการณ์นี้มันเลยเอาพวกคอมเก่ามันมาเก็บไว้จนรก แล้วคือฉันจะไปนอนคอนโดมันก็ไม่ยอมเพราะมันอยากนอนกับฉันทำให้ตอนนี้ฉันต้องยืนกอดอกมองสองพี่น้องที่กำลังยกของออกช่วยกันอยู่
"ของไม่ได้เยอะจริงค่ะแต่มันจะไม่เสียเวลาเลยม่ะถ้าตัวไม่ลืมที่ซันบอกอ่ะ"
"เลิกบ่นไอ้สัสกูรำคาญ"
"รำคาญได้เหรอซันก็น้องพี่แมะรึจะให้ซันฟ้องแม่?"
"ขี้ฟ้องว่ะ"
"พูดไม่เพราะเลยอ่ะซันล่ะเกลียดนัก!"
น้องซันกระแทกตะกร้าคอมลงอย่างแรงจนไอ้ทั่นหันมอง มันถลึงตามองซันและเดินไปยกของต่อขณะที่น้องมันก็ต้องเดินตามไปช่วยอีก แล้วฉันควรทำไรดี...งั้นยกของมาจัดช่วยแทนแล้วกัน
"มึงไปนั่งเถอะจอยเดี๋ยวกูกับไอ้ซันทำเอง"
"อ้าว กลัวมึงเหนื่อยอ่ะไปทำงานกลุ่มมายังไม่ได้พั
