เด็กฝึกงานร่านกาม

นิรินเดินเข้ามาในฝ่ายบริหารกิจการนักศึกษา มารับหนังสือส่งตัวเข้าฝึกงาน "นิริน ไปที่บริษัท RJT นะ พี่ปุ้ยติดต่อไว้ให้แล้ว บริษัทนี้ใจดีมาก ตั้งแต่เจ้าของไปถึงพนักงานทุกคนเลย" "ขอบริษัทดีๆ หน่อยนะคะ ไม่ใช่ไปถึงใช้ให้ไปตากแดดนะคะ" นิรินยิ้มรับ มือยื่นออกไปรับซอง "ของเราเรียนสาขาคอมพิวเตอร์ใครจะให้ไปตากแดด" "ผิวขาวเนียนแบบนี้ออกแดดก็ดำแย่ค่ะ ชอบทำงานในร่มมากกว่า" "ฝึกงานแค่ 3 เดือน ถ้ามีปัญหาให้โทรมาที่มหาลัยตามเบอร์นี้นะ ปรึกษาคณบดีได้" "อ่อ ค่ะ ขอบคุณมาก หนูเป็นคนอดทนอยู่แล้วค่ะ เจออะไรก็ไม่หวั่น" "ให้มันจริงเถอะ กลัวร้องไห้ออกมาตั้งแต่วันแรกล่ะสิ" "เชื่อมือนิรินค่ะ ทำมาเยอะหลายที่แล้ว" นิรินยิ้ม กลอกตามองบน อะไรมันจะมาสู้ความอดทน อย่างเธอทั้งอดทั้งทน ทนทำงานดึกๆ ก็หลายงานแล้ว ได้เงินดีจะตาย นิรินในชุดเสื้อนักศึกษากระดุมปริกับกระโปรงสั้นจนแทบเห็นกางเกงชั้นในลูกไม้สีขาว เดินเข้าไปนั่งรอผู้จัดการอยู่ในห้องรับรอง พนักงานต้อนรับของบริษัทเป็นผู้หญิงสองคนถึงกับมองเหลียวหลัง พร้อมกับเสียงซุบซิบนินทาเรื่องการแต่งกายของเธอ เธอไม่สนไม่แคร์ no สน no care ถ้าแต่งตัวมาแบบป้าๆ คงได้ยืนถ่ายเอกสารทั้งวัน นิรินอย่างยืนถ่างอย่างอื่นมากกว่า ได้ยินข่าวว่าที่บริษัทนี้ลูกชายเจ้าของหล่อมาก วันนี้เธออยากแนะนำตัวสักครั้ง อยากรู้ว่าคุณเบส ลูกชายเจ้าของบริษัทหล่อมั้ย นิรินเดินเข้าไปรอในห้องรับรอง การแต่งกายของเธอมีอย่างเดียวที่เรียบร้อยคือรองเท้าส้นสูงสีดำ เธอนั่งลงที่เก้าอี้โซฟา เบาะนุ่มสีดำยวบยุบลงไปตามน้ำหนักบั้นท้าย รั้งกระโปรงสีดำสั้นกุดให้สั้นขึ้นไปอีก เธอนั่งรออยู่ประมาณ 20 นาที คุณเบสเดินเข้ามากับเลขาหน้าสวย เลขาแต่งกายเรียบร้อยมากเหมือนแอร์โฮสเตสบนเครื่องบิน กระโปรงก็ยาวคลุมเข่า คุณเบสหรือคุณพงศกรณ์มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาเย็นชาเหมือนเจ้าชายน้ำแข็ง เขาผายมือเชิญเธอมานั่งที่โต๊ะสัมภาษณ์ พงศกรณ์หันไปบอกเลขาให้ไปเอาน้ำมาให้ "นำน้ำดื่มมาให้ผมที น้ำอุณหภูมิห้อง ผมไม่ชอบดื่มน้ำเย็น" "ค่ะ เอาอย่างอื่นเพิ่มมั้ยคะคุณเบส" "เอาน้ำยกมาที่นี่ แล้วออกไปเตรียมประชุม conference ตอน 10 โมง" พงศกรณ์หันมามองนิริน เขากวาดสายตามองชุดรัดรูปที่เหมือนในหนัง AV นมเต้าใหญ่เบียดกันอยู่ในเสื้อนักศึกษา กระดุมปริแยกออกเล็กน้อยเห็นร่องอกเบียดกันอยู่ในชั้นในลูกไม้ เธอนั่งตรงข้ามกับเขา กระโปรงสั้นรัดรูปรั้งขึ้นไปตามสะโพกกลม ตอนเธอขยับตัวเธอเผลออ้าขาเล็กน้อยเผยให้เห็นแพนตี้ลูกไม้สีขาววับแวม ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ "แนะนำตัวเองหน่อย" เขาจ้องมองหน้าเธอ "ชื่อนิรันดารา อัลโยภาชน์ ชื่อเล่นชื่อนิริน เรียนสาขาคอมพิวเตอร์ค่ะ ทำงานเอกสาร หนังสือเข้า หนังสือออกได้ทุกประเภท งานหนักก็เอา งานเบาก็ไหวค่ะ" เธอเน้นเสียงคำว่าเอา "งานหนักก็เอาเหรอครับ" เขามองเธอสายตาเรียบเฉย "ทำได้หมดค่ะ" "พรุ่งนี้จะมีตรวจงานหน้า site งาน ตากแดดนะ บริษัทกำลังรับเหมาทำตึก 38 ชั้น อยากไปลองงานหนักด้วยกันมั้ย จะให้ลองมาเป็นเลขาผมหนึ่งอาทิตย์" "ได้ค่ะ" "แต่งตัวทะมัดทะแมง สวมรองเท้าผ้าใบมาด้วย แต่งตัวแบบนี้คงไม่เหมาะ" เขาเอ่ยเชิงตำหนิ เธอมองตอบเขาพยายามเก็บซ่อนอารมณ์ความไม่พอใจ มองร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคุณเบส มองเป้ากางเกงเขา ใต้เสื้อเชิ้ตแบรนด์เนมรูปร่างเขาคงน่าฟัดอยู่ไม่น้อย เธอดูจากมัดกล้ามแน่นตึงบนเสื้อเชิ้ตทำงาน "แล้วเลขาคุณล่ะคะ จะไปด้วยกันมั้ย" เลขานำน้ำมาวางให้พอดี คุณพงศกรณ์พูดกับเลขาพลางยื่นแฟ้มเอกสารส่งให้ "พรุ่งนี้พี่ปูมีเตรียมเอกสารนำเสนอ คงไม่ได้ไปด้วย" เลขาชื่อคุณปูรับเอกสารอย่างนอบน้อม เดินออกไปข้างนอก "ไปกับคุณสองคนเหรอคะ" เธอเอ่ยถาม "กับคนขับรถด้วย" เขาขมวดคิ้ว มองหน้าเธอแวบหนึ่ง เธอคงกลัวเขาทำมิดีมิร้าย "เข้าใจแล้วค่ะ" "ไหนลองหยิบเอกสารส่งตัวมาให้ผมดูทีซิ หนังสือส่งตัวจากทางมหาวิทยาลัย" นิรินเดินไปหยิบเอกสารบนโต๊ะเล็กด้านข้าง เดินเอามาให้คุณเบสดูใกล้ๆ แทนที่เธอจะวางตรงหน้าเขา เธอเดินอ้อมโต๊ะไปยืนข้างเขา เปิดแฟ้มเอกสารออกนำวางบนโต๊ะให้ นิรินก้มลงต่ำจนหน้าอกใหญ่ล้นใต้ชุดนักศึกษาเฉียดโดนต้นแขนแน่นล่ำของชายหนุ่ม ความนุ่มหยุ่นของนมเธอทำเขาสะดุ้งเล็กน้อย น้ำหอมกลิ่นอ่อนชวนเคลิบเคลิ้ม ตั้งแต่เขาเลิกกับแฟนมาสองเดือนก็ยังไม่ได้ปลดปล่อยที่ไหนเลย จะไปลงอ่างก็ไม่อยากไป เขาไม่ชอบซื้อกินแบบนั้น เมื่อเขามองนิริน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอยั่วเย้า ร่างกายทุกส่วนน่าฟัดไปหมด ยิ่งเธอแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาล่อแหลมแบบนี้ยิ่งทำให้เขาอยากมีเซ็กส์หนักขึ้นไปอีก เธอเบียดต้นขาขาวในกระโปรงสั้นเข้ามาใกล้ เธอก้มลงไล้นิ้วบนต้นแขนพงศกร "คุณชอบออกกำลังกายมั้ยคะ" "ชอบมาก" "รินหมายถึงในออฟฟิศ ก็ออกได้นะคะ" นิรินขึ้นนั่งบนโต๊ะ เธออ้าขาออกเล็กน้อย เผยให้เห็นแพนตี้ซีทรูสีขาว มองเห็นเนินอวบอูมรำไร ปากบางกัดเม้มเข้าหากันด้วยความอยาก มือเล็กๆ ยกขึ้นมาลูบปากตัวเองเผลอเลียปลายนิ้วเรียวขาว เธอมองปากหยักน่ากัดของพงศกรณ์ด้วยสายตาระยิบระยับ หน้าท้องและรูสวาทของเธอเผลอเกร็งขมิบ ร่องสวาทรู้สึกเสียวขึ้นมาเองจนน้ำเยิ้มฉ่ำรู "มาฝึกงานหรือมาหาทำงานอย่างอื่นกันแน่" เสียงไม่สื่ออารมณ์ของชายหนุ่มเปล่งออกมาจากปากหยัก "คุณชอบออกกำลังกายนี่คะ ท่าไหนบ้าง" นิรินลูบไปบนแผงอกของเขา สอดมือเข้าใต้เสื้อเชิ้ตหรูหรา "นี่คุณ..." ชายหนุ่มดันมือเธอออกห่าง พงศกรณ์ลุกเดินพาร่างสูงราว 180 เซนติเมตรลุกจากเก้าอี้ไปที่ประตู เขารู้สึกร้อนรุ่มตรงกลางลำตัวที่สุด เอ็นแข็งมันกำลังตื่นขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ เขาเดินฉับๆ ไปที่ประตู นิรินได้แต่มองตามอย่างแสนเสียดาย ท่าทางผู้ชายคนนี้จะไม่ยอมให้เธอกินง่ายๆ เธออ้าขาอ่อย โชว์แพนตี้สุดหวิวก็แล้วเขายังเฉยเหมือนพระอิฐพระปูน นิรินชอบคนแบบนี้แหละ ยิ่งเย็นชา ยิ่งไม่ยอมอ่อนข้อให้เธอ นิรินยิ่งอยากยั่วตามประสาเด็กร่าน