2ปีต่อมา
พวกเขาพาลูกๆทั้งสี่คนมาฉลองงานวันเกิดของลูกชายคนเล็กบนดาดฟ้าใจกลางเมือง
" แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู....
" เป่าเค้กสิน้องพอร์ช
ในระหว่างที่ทุกกำลังกินเค้กกันอยู่นั้นเจ้าของวันเกิดกลับไม่สนใจเค้กก้อนโตตรงหน้า เด็กชายซุกหน้าตรงหน้าอกผู้เป็นแม่แล้วพยายามล้วงมือเข้าไปข้างในเสื้อเธอ
" น้องพอร์ชอย่าทำแบบนี้สิคับ คนเยอะ
" มี้กินๆ
" กินเค้กไปก่อนสิคับ กลับไปในรถเดี๋ยวหม่ามี้ให้กินนม
" แงๆ
เมื่อโดนขัดใจเด็กชายเริ่มงอแง
" น้องพอร์ช ขอหม่ามี้กินข้าวก่อนได้ไหมคับ
จู่ๆลูกชายเธอใช้แรงทั้งหมดที่มีล้วงเอาหน้าอกเธอออกมาข้างนอกจนได้
" ว้ายย! ตายแล้ว
เขารีบหาผ้ามาคุมให้กับเธอส่วนลูกชายเธอก็เอาเต้าเข้าปากจนได้ เธอทำตัวไม่ถูกเมื่อต้องให้นมลูกชายในที่สาธารณะ ส่วนเขาก็จ้องลูกชายเชิงตำหนิและรู้สึกหวงถ้ามีผู้ชายคนอื่นเห็นเธอตอนให้นมลูก
" หม่ามี้ถ้ากลับไปที่รถน้อ
