“เพิร์ธ! เพิร์ธจะไปไหน”
“เพิร์ธรอมินนี่ด้วย!!!” มินนี่วิ่งมาคว้าแขนเพิร์ธที่กำลังจะเดินออกไปจากร้าน
“เลิกยุ่งกับฉันสักทีเถอะ” ชายหนุ่มเสียงแข็งใส่
“ทำไมเพิร์ธพูดแบบนี้ล่ะ ที่ผ่านมาคืออะไร”
“ที่ผ่านมาไม่เคยมีอะไร”
“เพิร์ธทำเหมือนมีใจให้มินนี่”
“ตอนไหน?” เพิร์ธหันหน้ามาถามอย่างเอาเรื่อง
“เพิร์ธใจร้าย”
“ใช่”
“มินนี่กลับไปเถอะ อย่าไปยุ่งกับไอ้เพิร์ธเลย จะเสียใจเปล่าๆ” เหม่เหมที่ตามมาพยายามห้ามสาวรุ่นน้องเพราะรู้จักนิสัยเพื่อนของตนดี
...คนแบบเขาไม่เคยเอาใครจริงๆ สักที
เพิร์ธแกะมือมินนี่ออกก่อนจะเดินไปที่รถอย่างหัวเสีย
เขายังโกรธอยู่ โกรธที่ถูกไอ้บ้านั่นต่อยหน้า มันคิดว่ามันมาต่อยเขาแล้วจะเดินออกไปง่ายๆ เหรอ…
เพิร์ธนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ในรถ
นอกจากเรื่องถูกต่อยหน้าเขายังรู้สึกว่ามีบางอย่างทำให้เขาไม่พอใจ…การกระทำของอิงมันกำลังสร้างความขุ่นเคืองใจให้เขา…เพิร์ธนึกถึงตอนที่อิงวิ่งเข้าไป
