Tahimik akong lumuluha habang nakatingin kay Alessandria na nakahiga sa kama at nakapikit. Sa magkabilaan niya ay ang anak naming kambal na tulog na tulog din habang yakap niya ang mga ito. Nakaraos din siya sa panganganak niya kanina. Akala ko talaga bukas pa siya manganganak pero heto nga at iniluwal na niya ang kambal.
Ang sarap nilang pagmasdan. Dalawang anghel sa gilid niya tapos sa gitna nila ay ang aming reyna na mahal na mahal ko ng sobra. Kahit magdamag siguro akong nakatunghay sa kanila ng ganito ay hindi ako mapapagod. Ngiti pa lang mula sa aking reyna ay nawawala na ang pagod ko. What more ngayong dumating na sa amin ang dalawang anghel na 'to? May bago na naman akong inspirasyon para mas pagbutihin ko pa na mabigyan sila ng maganda at maayos na buhay.
Sobra-sobra ang pasasal
