"คราวนี้ก็หมดเรื่องแล้วสินะ" ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นขึ้นเรื่อยๆ ส่วนฝ่ายหญิง แม้ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เมื่อเห็นท่าทางของเขา เธอก็รับรู้ว่าเขาต้องการอะไรจากเธอ
"หมดเรื่องแล้วเราต่างแยกย้ายกันนอนเหรอคะ" ฝ่ายหญิงแสร้งเย้าออกไป
"ไม่มีวัน ถ้าฟ้าไม่สางผมไม่หยุด" คีรติตอบพร้อมส่งมือหนาของเขา ไปหยอกเย้าที่ปลายยอดถันสีหวาน เม็ดบัวเม็ดเล็กก็แข็งเป็นไตสู้มือเขาเป็นอย่างดี
"ถ้าขนาดนั้นพรุ่งนี้ฉันคงเดินขาถ่างแล้วแหละ" ขวัญข้าวเอ่ยออกมาตรงๆ เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดเล่นหรอกนะ นี่ก็คงจะพูดจริงแล้วก็ทำจริง เพราะสายตาที่มันหื่นขนาดนั้นมันไม่มีทางหยุดแน่ๆ
"ช่างประไรขอแค่คืนนี้ผมมีความสุขก็พอ" ร่างสูงเอ่ยโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะเป็นยังไง เพราะตอนนี้ความปรารถนาของเขาต้องมาเป็นที่หนึ่ง ผู้หญิงที่ซื้อมาเพื่อเป็นนางบำเรอ คงไม่มีค่าอะไรที่เขาจะต้องรักษาน้ำใจ เพราะเงินเจ็ดหลักที่เขาให้เธอ เขาต้องใช้เ
