ลำนำไพรไฟสวรรค์
ตอน ท่ามกลางสายฝน
ตอนเช้ามืด อากาศเย็นกำลังดี
อ๊อด! แอ๊ด! สายลมเย็นพัดกิ่งไม้เสียดสีกัน
เด็กสาวสะพายปืนไรเฟิลกระบอกใหม่ที่พ่อซื้อให้ เธอกำลังเดินตามหลังพ่อที่ถือปินลูกซองยาวนำหน้า
กลางหุบเขาที่เย็นยะเยือก แสงสลัวยามฟ้าแรกอาบลงมาลงมาบนเรือนร่างที่ขาวโพลน
จิ๊บ! ๆ พรานป่าทำเสียงนกและชี้ไปยังหมูป่าตัวโต มันกำลังก้มกินน้ำในลำธารที่ทอดผ่านหุบเขา
ส่วบ! ๆ ๆ เด็กสาวรีบเดินมายืนหน้าพ่อ เธอยกปืนประทับบ่า เอาแก้มแนบพานท้ายปืน ดวงตากลมแป๋วมองผ่านสโคปเล็งอย่างแน่วแน่
แปะ! ๆ พ่อเลี้ยงตีไหล่และก้มกระซิบหูเบาๆ สายลมเย็นว่าบฟุ้งเข้ารูหูจนขนลุกซู่
"เล็งที่หัวแล้วยิงเลย"
"อย่าลืมกลั้นหายใจ"
ซู๊ดดด! ปากชมพูอ้าสูดอมอัดเข้าปอด มือน้อยๆ เริ่มสั่นเพราะอากาศที่เย็นเฉียบ
ลำกล้องปืนยาวส่องไปยังแสกหน้าหมูป่าเขี้ยวยาว
เปรี๊ยงงงง! ฝูงนกบนยอดไม้ตกใจบินหนีขึ้นท้องฟ้า
ซู่ม! ๆ ๆ ๆ เจ้าหมูตัวใหญ
