“ฉันคงไม่ต้องมาเสียเวลาทำแบบนั้นหรอกค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่ฉันเล่า ฉันก็แค่ต้องการให้คุณมองเรื่องความรักของเด็กทั้งสองคนเป็นเรื่องที่สวยงาม เขาต้องการอะไรมาตั้งมาก กว่าที่เขาทั้งสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน” คุณกุลธิดาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มอ่อน กว่าที่ทั้งสองจะได้กลับมารักกันอย่างมีความสุขแบบนี้ อีกฝ่ายก็เกือบจะจากโลกนี้ไป เพราะฉะนั้น ท่านเลยก็เลยอยากให้สามีท่านเข้าใจ แล้วมองเป็นเรื่องของความน่ารัก ไม่ว่ามองเป็นเรื่องน่าหมั่นไส้อย่างที่เป็นตอนนี้
“ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าเจ้ากรมันจะทิฐิขนาดนั้น เรื่องแม่ของเจ้ากร ผมก็ไม่ได้ลืมเขาหรอกนะ แต่ชีวิตมันก็ต้องเดินหน้าต่อ ผมก็แค่เก็บเขาไว้ในความทรงจำ คุณคงไม่โกรธใช่มั้ยที่ผมเล่าเรื่องนี้” คุณคณินเอ่ยออกมาด้วยความจริงจัง เขาไม่เคยลืมมารดาของคิรากร เพราะเธอคือผู้หญิงคนแรกที่เขารัก แต่เธอก็มาด่วนจากเขาไปก่อน มันทำให้เขาต้องอยู่คนเดียวด้วยความทรมาน
