ต อ น ที่ 2 4
คาดไม่ถึง
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
หลังจากวางแผนและเตรียมการอยู่นาน ในที่สุดวันที่วัลดัสและเพื่อนของเขาต้องเผชิญก็มาถึง เพราะตามธรรมเนียมของพวกเขา พวกเขาจะไม่ให้ลูกน้องเป็นคนออกรับแทน แต่พวกเขาจะต้องเป็นคนนำเพื่อแสดงให้ลูกน้องทุกคนยอมรับความสามารถในการปกครองของพวกเขา
“ทำตามสัญญาด้วยนะคะ” โรแซนที่ยืนส่งวัลดัสขึ้นรถไปกับเพื่อนของเขาที่หน้าบ้านครูสเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลเล็กน้อย แต่ก็พยายามที่จะไม่แสดงมันออกมามากนัก เพื่อที่วัลดัสจะได้ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องเธอ
“ดูแลตัวเองดีๆ” วัลดัสบอกพลางลูบศีรษะทุยด้วยความหวงแหน
“แซนรึเปล่าคะที่ต้องพูดคำนี้” เธอฝืนส่งยิ้มบางๆ ไปให้ พร้อมกับเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบริมฝีปากหยักได้รูปเบาๆ เป็นการให้กำลังใจ “ดูแลตัวเองดีๆ นะคะ”
“อืม รออยู่นี่นะ ฉันจะรีบกลับมา” วัลดัสบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทำเอาเทรย์เวอร์ กับโอเว่นมองด้วยท่าทางขนลุกกันเป็นแถว จะ
