ปารารินยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ถ้ามีเตชัสไปด้วย การเดินเลือกซื้อของเด็กก็ไม่น่าเบื่อเกินไปนัก เธอไม่อยากไปเดินซื้อของกับคุณธัญวดีเลย อีกฝ่ายเดินนานเลือกนานจนเธออยากร้องกรี๊ดๆ ออกมาหลายๆ ครั้ง นี่ถ้าไม่ได้ติดว่าเป็นคนชุบเลี้ยงเธอมาจากสถานสงเคราะห์เธอคงไม่ทันความน่าเบื่อของคุณธ*****ยขนาดนี้ โชคดีก็ตรงมีพี่ชายบุญธรรมหล่อเลิศ
คุณธัญวดีอมยิ้มมองลูกชายที่เริ่มมีใจให้กับลูกเลี้ยงที่นางอยากให้ลงเอยกันเสียที ปารารินเชื่อฟังนางทุกอย่าง นี่เป็นข้อดี จะได้ไม่เกิดปัญหาแม่สามีกับลูกสะใภ้ในวันหลังด้วย
เมื่อเตชัสเดินออกมาเป็นคนสุดท้ายแล้วเดินนำไปที่ลิฟต์ ปารารินก็รีบถามขึ้น “พี่เตไม่รีบไปไหนใช่ไหมคะ เดินด้วยกันนานๆ เลยนะคะ มีของหลายอย่างที่ต้องซื้อให้น้องปลาวาฬ”
เตชัสกดเปิดลิฟต์ไว้แล้วก็ผายมือให้มารดากับน้องเลี้ยงเข้าไป ตอนนั้นเขาถึงตอบคำถามที่ปารารินถามค้างไว้
“พี่ฝากรินช่วยเลือกของให้ปลาวาฬหลายๆ ชิ้นเ
