เพราะเขาให้ความสำคัญกับยายเด็กนั่นมากกว่าเธอ เขาไม่ไว้หน้าเธอสักนิด แล้วยังอุ้มลูกไปให้มันป้อนข้าวอีก ไอ้เด็กปลาวาฬนั่นก็เหลือเกิน ทีแรก เธอบอกจะป้อนข้าวให้ กลับเมินหน้าหนี เอามือปิดปาก แล้วร้องไห้โยเย ทำเอาเธออับอายไปหมด
‘รินอุตส่าห์พยายามทำดี หวังจะเอาความดีชนะ แต่พี่เตไม่แคร์ งั้นก็อย่าว่ารินนะคะ ถ้ารินจะต้องกำจัดนังเด็กขิงให้พ้นทาง’
ปารารินินิ่วหน้า เธอหลงรักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาคือไอดอลของเธอ พี่เตเก่งทุกอย่าง เขาเป็นพี่ชายที่แสนดีของเธอมาตลอด จนกระทั่งเขาถอยห่างจากเธอไป ตอนที่ปารารินรียนอยู่ปีสาม ในขณะที่มารดาเลี้ยงไปทัวร์เก้าวัดกับเพื่อนร่วมก๊วน ส่วนฉัตรเทพเรียนอยู่ที่ต่างประเทศ
คืนนั้นพี่เตเมากลับมาจากงานเลี้ยงรุ่น เธอพยุงเขาไปที่ห้อง เพียงแต่ไม่ใช่ห้องนอนของเตชัสที่อยู่คนละฝั่ง แต่เธอพยุงเขาไปที่ห้องนอนของเธอ พอผ่านประตูเข้าไปได้ มือบางของเธอคล้องไว้ที่คอเขาแล้วโน้มให้ใบหน้าหล่
