ขวัญดาวมองหน้าเขาแล้วหลุดครางออกมา
“หือ” เพราะจำไม่ได้ว่าตัวเองตกลงรับปากเป็นแฟนเขาตอนไหน
เหมวัตรู้สึกจุกในอก ใบหน้านิ่งขึ้นแล้วหันไปมองเพื่อนสาว “ก็ไหนเคยสัญญาว่าเรียนจบแล้วทำงานเมื่อไหร่จะยอมเป็นแฟนเราไง”
ขวัญดาวตาโตขึ้นกว่าเก่า “หา!” เท่าที่จำได้ขวัญดาวคิดว่าตนเองไม่เคยพูดประโยคนี้ออกมา นิสัยของเหมวัตค่อนข้างกวนพอตัว คงตั้งใจพูดยั่วเตชัสมากกว่า แล้วมันคงได้ผล เมื่อคนด้านซ้ายมือมองจ้องมาที่เธอเหมือนจะหาคำตอบ
ขวัญดาวถึงกับเผลอกัดริมฝีปากเบาๆ กับความช่างเหมาของผู้ชายทั้งคู่
“ขิงจำไม่ได้เลยว่าเคยพูดแบบนี้กับคุณเตหรือว่าเหม เมาน้ำเปล่ากันหรือเปล่าคะ”
ขวัญดาวเลือกที่จะพูดตรงๆ ไม่เข้าข้างใครทั้งนั้น เตชัสผลิยิ้มออกมา อย่างน้อยผู้หญิงของเขาก็ไม่เคยไปให้ความหวังกับใคร ดีแล้ว ไอ้หนุ่มนี่จะได้ผิดหวังกลับไป เหมวัตหน้าเจื่อนลงที่ถูกเพื่อนสาวพูดความจริงใส่หน้า
ขวัญดาวมองนาฬิกาที่ผนังแล้วหันก
