มือหนาที่ในอดีตเคยจับแต่ปืนยกขึ้นจับมือน้อยป้อมๆ เบาๆ เจ้าปลาวาฬสบตากับเขาแล้วไม่แสดงปฏิกิริยากรี๊ดใส่เหมือนคนอื่นๆ
ปลาวาฬเอียงคอมองจาคอป แล้วขยับปากเหมือนคุยด้วย “แอ้ แอ้” ส่วนหนึ่งคงเพราะมีสายเลือดเดียวกัน
จาคอปวางมือหลานชายลงที่เดิมเพราะไม่อยากให้เด็กและสาวน้อยตรงหน้าตกใจไปมากกว่านี้ แค่ได้เห็นเพื่อนำไปตัดสินใจอะไรบางอย่างก็เพียงพอแล้ว และเท่าที่เห็นผู้หญิงคนนี้ก็ดูรักและห่วงใยหลานชายเขามากทีเดียว
ร่างสูงลุกขึ้น ริมฝีปากยกยิ้มอย่างที่น้อยคนจะได้เห็น เจ้าหนุ่มน้อยในรถเข็นก็เหมือนจะรู้จึงส่งยิ้มกลับไปให้อย่างเอาใจ ไม่เพียงแค่นั้นยังแลบลิ้นใส่อีกด้วย ทำให้คนที่มีใบหน้ายิ้มยากถึงกับยิ้มกว้างออกมาด้วยความชอบใจ
“ไอ้แสบ กล้าแลบลิ้นใส่ฉัน ไม่รู้หรือไงว่าฉันน่ะเป็นใคร”
“เอิ๊กๆ”
เจ้าหนูหัวเราะพลางยกมือไขว่คว้าจะเล่นด้วย แต่ว่าขวัญดาวที่ยืนจับรถเข็นไว้มั่นแล้วพร้อมจะปกป้องปลาวาฬตัวอ้วนทุกว
