ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบหลังจากที่โลมาออกไปแล้ว สถานการณ์ดึงเครียดก็แทรกซ้อนเข้ามาทันที
“ผมต้องเตรียมตัวแล้วสินะ”
“ก็คงต้องเป็นอย่างงั้น เพราะฝันร้ายนั้น กำลังปลุกน้องสาวนาย”
“มันไม่มีทางอื่นแล้วเหรอหมอจี” ทางอื่นที่ไม่ทำให้โลมาเจ็บปวดอีก ผมทนเห็นน้องสาวเป็นแบบนั้นอีกไม่ได้แล้ว
“ฉลาม สักวันโลมาก็ต้องรู้ความจริงอยู่ดี “
“แต่มันเลวร้ายเกินไปสำหรับน้องผม”
“โลมาตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้วนะ เราจะลบความทรงจําของโลมาตลอดไปไม่ได้...ฉันไม่แนะนำให้ทำแบบนั้น น้องโตพอที่จะเข้มแข็งขึ้นแล้ว”
“เฮ้อ แม่งทำไมเรื่องบ้าๆ พวกนั้นต้องมาเกิดกับน้องผมด้วย” ถ้าไม่มีไอ้แก่ตัณหากลับบ้านั้น แม่ง!!!! โคตรเจ็บใจที่มันตายไปแล้ว แต่ไม่ตายด้วยน้ำมือของเขา
“ทะเลจะเป็นคนบอกทุกอย่างกับโลมาเอง ขอแค่รอเวลาที่โลมาพร้อม” ร่างบางของหมอสาวสวยเดินมาตบบ่าฉลามให้กำลังใจ ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
“แฮร่! ฉลาม”
