ศาสตราผล็อยหลับไป ตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคนตัวเล็กที่นอนกอดอยู่เสียแล้ว เขารีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง และมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบ จึงรู้ว่าหญิงสาวน่าจะออกไปนอกห้องแล้ว
เขารีบใส่เสื้อผ้า กลับไปอาบน้ำอาบท่าที่ห้องจนเสร็จ แล้วก็ลงไปข้างร่าง เจอมารดานั่งอยู่ในห้องรับแขกเขาก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้
“ทำไมกลับเร็วนักล่ะครับคุณแม่ ไหนว่าสองสามวัน”
“พอดีแม่ไม่ค่อยสบายน่ะ เลยกลับมาก่อนกำหนด ว่าแต่แกเถอะ ไปทำอะไรหนูจอมเข้าล่ะ”
เขาเลิกคิ้วสูง มองมารดาอย่างแคลงใจ “จอมนางบอกอะไรคุณแม่หรือครับ”
“เขาไม่ได้บอกอะไรหรอก แค่มาขออนุญาตแม่กลับไปค้างที่บ้านของตัวเองน่ะ”
“ใครอนุญาตให้ไปเนี่ย” คนตัวโตโมโห
“แม่ไง แม่อนุญาตไปแล้ว”
“โธ่ คุณแม่ครับ ทำอย่างนี้ได้ยังไงกันล่ะครับ นั่นเมียผมนะ จะให้ไปนอนค้างที่อื่นได้ยังไงกัน” เขาโอดครวญมองมารดาอย่างออดอ้อน
“นั่นมันบ้านของหนูจอม ไม่ใช่ที่อื่นเสียหน่อย แล้วแกน่ะเกิดนึกชอบอะไรหนูจอมข
