“ถ้าบอกว่าไม่อยากได้คืน คุณคีนเชื่อมั้ยคะ?” คีนส่ายหน้า และยกมือจับที่สาบเสื้อสูทตัวนอก เขากดอะไรสักอย่างที่ตะวันไม่แน่ใจ
“ฉันหมายถึงตัวฉัน ไม่ใช่ชั้นในของเธอที่ตอนนี้อยู่ในกระเป๋ากางเกงของฉัน” คีนก้มลง กระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูเธอ เขาปิดไมค์ เพื่อไม่ให้ใครอีกแปดคนได้ยินเขาตอนนี้ คีนถอยออกมาและกดที่สาบเสื้อสูทอีกครั้ง “กลับไปที่โต๊ะได้แล้ว” คีนพูดต่อและพาเธอเดินกลับไปที่โต๊ะ
คีนกับตะวันที่เคียงคู่เดินออกมาจากฟลอร์เต้นรำ และนั้นก็ทำให้คีน ทันได้เห็นมิซาโต้กับฟิลิปจับมือกัน คีนหลี่ตามองและเกิดความไม่พอใจ “ฉันต้องไปแล้ว” คีนหันมาบอกตะวัน และเดินแยกไปอีกทางทันที
ตะวันหยุดเดินและมองตามหลังคีน ที่เร่งฝีเท้าเดินออกไป เขาเดินตรงไปหาผู้หญิงคนนั้น ‘นาตาลี’ ตะวันเศร้าหมองลงทันที
“ลาก่อนค่ะ” ตะวันพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเดินกลับไปที่โต๊ะ
“ลงมือ!” คีนกรอกเสียง เปรยออกไปทันที เมื่อเขาไปดึงนาต
