“หุบปาก!” คีนหันมาสั่งการกับตะวัน
“คีน แกจะไปไหนก็ได้เรื่องของแก แต่ต้องปล่อยตะวันเดี๋ยวนี้!” ฟิลิป ออกคำสั่ง
“ตะวันเป็นสิทธิของผม คนที่มีสิทธิตัดสินชีวิตเธอคือผม...”
“…หยุดนะ!!!!” เสียงของตะวันดังขึ้นมาห้ามคีนก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมามากกว่านี้ ถ้าจะมีอะไรมากกว่านี้ ก็ต้องมาจากคำพูดของเธอ ไม่ใช่จากของเขา
“เธอนั้นแหละที่ต้องหยุด...” คีนหันกลับมาเสียงดังใส่ตะวัน เมื่อสี่ชีวิตในห้องนี้รวมตัวเขากำลังแบ่งฝั่ง ซึ่งคีนรู้สึกว่าเขาเพียงลำพังเท่านั้นในตอนนี้ที่กำลังต่อสู้อยู่
“คุณคีนหยุดเสียที!...ฟังให้ดีนะคะ การที่เราสองคนมีเซ็กส์กันไม่ได้หมายความว่าคุณจะมีสิทธิในตัวฉัน ชีวิตของฉัน ฉันตัดสินเอง อะไรที่ฉันต้องการและอะไรที่ฉันไม่ต้องการแล้ว” ตะวันจ้องตาของคีน เธอต้องหนักแน่น มั่นคง บอกให้รู้ว่าทุกคำเธอพูดออกมาจากหัวใจ หัว ใจที่แตกสลายไปแล้ว โดยเฉพาะประโยคในช่วงท้ายที่ตะวันใช้สายตาและเน้นคำ ใ
