Chapter —Fifty-Four-

1579 Words

เสียงครางของตะวัน เธอปฎิเสธมันไม่ได้ เธอก็ชอบสัมผัสของฉัน แต่... “คีน!!!!”  เสียงของพ่อ ทำให้เขาต้องปล่อยตะวัน ไม่อยากปล่อยเลย แต่เธอก็วิ่งไปแล้ว  “พ่อมีงานอะไรให้ผมทำเหรอครับ”   พ่อกีดกัน ทำไมพ่อทำแบบนั้น หรือว่าพ่อจะเก็บตะวันไว้เสียเอง “แตะต้อง...ทำไมผมจะแตะต้องไม่ได้ เธอเป็นผู้หญิงของพ่อ หรือ...ผมพึ่งรู้ว่าเดี๋ยวนี้พ่อพาผู้หญิงของพ่อเข้ามาที่บ้านแล้ว” ต้องถามออกไปเลย เพราะเขาไม่มีทางให้เกิดขึ้นแน่นอน  โชคดีที่พ่อไม่ได้คิดกับตะวันแบบนั้น ขอบคุณครับพ่อ แต่เรื่องที่จะให้ผมไปค้างที่อื่น ผมทำไม่ได้หรอกครับ  “ผมไม่เคยลืมสัญญาที่ให้กับพ่อ” คีนพึมพำออกมา แต่ทุกอย่างยุติลงไปแล้ว สัญญาหมดอายุแล้วพ่อ ผมไม่เคยสัญญากับพ่อว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับตะวันตลอดชีวิตของผม หรือ ตลอดชีวิตของเธอ พ่อเดินแยกไปไกลแล้ว แต่ผมยังยืนอยู่ที่เดิม คำสัญญาเมื่อห้าปีก่อนกลับมาให้หวลคิดถึงมัน  “ทำไมครับ ทำไมครับพ่อ ทำไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD