“ข้าอาจจะไม่ใช่คนดีแบบที่เจ้าคิดก็ได้ มาเถอะข้าจะพาเจ้าไปดูอะไร”
นักพรตหนุ่มเดินนำเบลล่ามายังห้องด้านใน เบลล่าไม่เคยเข้ามาในห้องนี้มาก่อน นีโอเป็นคนทำความสะอาดห้องส่วนตัวของนักพรตชาครีย์ด้วยตนเอง ปล่อยให้นางทำความสะอาดบริเวณอื่นแทน ภายในห้องวางโต๊ะตัวใหญ่ มีอ่างใส่ดินเหนียววางไว้ บนโต๊ะมีรูปปั้นทำจากดินเหนียวเป็นตุ๊กตารูปชายหญิงและเด็กน้อย วางอยู่สามตัว เบลล่าเดินไปหยิบมาดูอย่างสนใจ
“ท่านปั้นตุ๊กตาพวกนี้เองหรือ”
“ใช่ ข้าปั้นมันทุกตัว ให้มีใบหน้าแตกต่างกัน นี่เป็นผู้ชายชื่อโยฮัน ส่วนนี่เป็นผู้หญิงชื่อดาด้า ส่วนเด็กน้อยชื่อคาเรน พวกเขาเป็นพ่อแม่ลูกกัน”
นักพรตหนุ่มหยิบตุ๊กตาเด็กน้อยขึ้นมา ใช้ปลายนิ้วแตะพวงแก้มยุ้ยด้วยท่าทางอ่อนโยน
“ข้าว่า คาเรนน่าจะมีน้องอีกสักคนนะ จะได้มีเพื่อนเล่นไม่เหงา”
เบลล่าวางตุ๊กตาในมือลง พิศมองตุ๊กตาเด็กน้อยแล้วรู้สึกชอบใจ อยากปั้นตุ๊กตาขึ้นมาบ้าง
“ก็ดีเหม
