ออสตินก้าวเดินพร้อมกับฉัน อีกทั้งยังจับมือของฉันเข้าไปในบ้าน ฉันก้าวเดินเข้ามากลางตัวบ้าน มันดูกว้างขวาง สีขาวครีม ทอดมองบันไดใหญ่กลางบ้านแบ่งออกเป็นสองฝั่งคล้ายสไตล์ยุคกลาง ตบแต่งโคมไฟระย้าอยู่กลางบ้าน ฉันคิดว่าน่าจะใกล้สมบูรณ์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว ฉันหันไปหาออสติน และเอ่ยบอกเขาด้วยรอยยิ้ม
"ขอบคุณมากค่ะ"
"ชอบไหม" เขาเอ่ยถาม
"ชอบค่ะ"
"ผมดีใจที่คุณชอบ" เขาเอ่ยบอกด้วยยิ้ม เมื่อมองไปยังรอบบ้านทำให้หวนนึกถึงบ้านที่ลอนดอน เขายังจะอยู่อีกหรือเปล่า หรือว่าจะขายมันไป
"แล้วบ้านหลังนั้นละ" ฉันเอ่ยถาม
"เวลาผมประชุมเช้าผมก็ไปนอนชั่วคราว"
“อ๋อ”
"มานี้มาผมจะพาไปดูอะไร" เขาเอ่ยบอกเช่นนี้แล้วพาฉันก้าวเดินออกจากตัวบ้าน
ฉันเดินตามที่เสียงของเขา และมือที่เขาประคองมา มืออีกข้างของเขาปิดดวงตาฉันเอาไว้ไม่ให้มองเห็น ฉันคิดว่าเขาคงอยากเซอร์ไพรส์อะไรฉันอยู่แน่ๆ
"ถึงยังค่ะ"
"อีกนิดเดียว" ออสตินเอ่ยบอก
