ฉันลืมตาช้าๆ ปรับแสงที่ส่องลอดมายังผ้าม่านภายในห้องนอน ฉันมองชายหนุ่มที่นอนหลับใหลข้างๆ ฉัน แขนของเขาพาดที่เอวกิ่วของฉัน ขาของฉันก่ายบนขาของเขา ส่วนศีรษะของเขาพาดอยู่ที่อกอวบอิ่มของฉัน ตอนนี้ฉันกำลังมองเขาที่ดูเด็กน้อยกำลังนอนหลับอย่างมีความสุข มือของฉันลูบที่ใบหน้าเขาอย่างลืมตัว ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นช้าๆ มองใบหน้าของฉันด้วยรอยยิ้ม
"อรุณสวัสดิ์ที่รัก" เขาเอ่ยเบาๆ
"อรุณสวัสดีค่ะ ฉันทำให้คุณตื่นหรือเปล่า"
“ไม่เลยที่รัก” เขาหลับตาลงอีกครั้ง ฉันทอดสายตามองนาฬิกาที่ผนังห้อง ตอนนี้เจ็ดโมงเช้าแล้ว
“ไม่ไปทำงานหรือคะ” ฉันเอ่ยถามเขาเบาๆ
"ผมอยากนอนต่ออยู่กับคุณแบบนี้จังเลย แต่ผมมีงานที่ต้องไปทำ" เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
"ไปเถอะค่ะ บริษัทกำลังรอคุณอยู่" ฉันเอ่ยบอก เขาจึงลุกขึ้นนั่ง ฉันมองตามเขาด้วยรอยยิ้ม
"อาบน้ำด้วยกันไหม" เขาเผยยิ้มด้วยความวาบหวาม ฉันคิดว่าคำว่าอาบน้ำด้วยกันไหม ฉันว่าไม่ได้จบแ
