ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกจบลงไปแค่นั้นตามแบบที่มันควรจะเป็น
อีกคนพยายามทำใจ….
อีกคนพยายามหักห้ามใจ….
“…มันก็สวยน่ะนะ แต่หนูว่ามันไม่ได้ต่างจากเดิมมากมายเลยนะเฮีย” นารากวาดสายตามองรอบๆ วิลล่า ที่กำลังอยู่ในขั้นตอนของการตกแต่งจากดีไซเนอร์สาวที่เกาะแกะพี่ชายของเธอมากจนเกินงาม
ราวกับกลัวว่าคนอื่นเขาจะดูไม่ออกว่าเจ้าตัวกำลังคิดแบบไหน งานจบ แต่คนไม่อยากจบ น่าจะเป็นประมาณนั้น
“ไว้ค่อยตกแต่งเพิ่มละกัน” นิรามบอกปัด ที่จริงแล้วงานมันโอเคอยู่ แต่อาจจะเป็นเพราะน้องสาวของเขาอคติกับคนดูแลงานนี้มากกว่า ยัยตัวแสบนั่นแหละที่งอแงเอง
“คุณราม มีส่วนไหนที่อยากแก้ไขเพิ่มเติมไหมคะเดี๋ยวกิ๊กดูแลให้ค่ะ”
“โอเคแล้วครับ ไม่มีตรงไหนที่ต้องแก้แล้วเดี๋ยววันนี้จะมีเฟอร์นิเจอร์มาส่ง เดี๋ยวคนของผมจะสานต่อในส่วนนี้เอง”
“ถ้างานออกมาประทับใจคุณรามกิ๊กก็โอเคมากแล้วค่ะ ดีใจที่ได้ร่วมงานกันนะคะ”
“ครับ” ดวงตา
