ณมนกลับออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับนาราเกือบเดินมาจนถึงโต๊ะแต่จำต้องหยุดชะงักลงแค่นั้นเมื่อพบว่าตอนนี้คนที่อยู่ตรงนั้นไม่ได้มีแค่เฮียรามเพียงคนเดียวเหมือนอย่างตอนแรก
ตอนนี้เขามีผู้หญิงนั่งคลอเคลียอยู่ข้างกาย และดูจะสนิทสนมกันมากเป็นพิเศษ สังเกตจากระยะห่าง สีหน้าแววตาและการพูดคุย
“เดี๋ยวนี้เฮียรามชักจะเอาใหญ่แล้วนะ เอาแบบนี้เลยเหรอ ก่อนหน้านี้ผู้หญิงอีกคน มาตอนนี้ก็ผู้หญิงอีกคน”
“ปกติเขาเป็นแบบนี้ตลอดเลยเหรอ”
“ก็เป็นแหละ แต่ไม่เคยแสดงออกให้เห็นต่อหน้า แต่มันก็มีช่วงหนึ่งนะที่เฮียเงียบๆ ไป ไม่รู้ว่าเราลืมใส่ใจหรือเฮียไม่วุ่ยวายกับผู้หญิงจริงๆ แต่นี่ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วอ่ะ” นาราส่ายหน้าไปมาเบาๆ นึกโกรธพี่ชายตัวดีอยู่เหมือนกันที่ทำตัวแบบนี้
“ช่างเขาเถอะนา เฮียโตแล้วนะ โตพอที่จะมีชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว อะไรคือความสุขของเขาก็ปล่อยเขาไปดีไหม” เธอไม่ได้อยากให้เพื่อนเครียด หรือต้องมารู้
