เมื่อเข้ามาในห้องของตัวเองเกวลินก็มองไปรอบๆ อย่างหวาดๆ ก่อนที่จะตัดสินใจยกมือท่วมหัวและกล่าวพึมพำเบาๆ ‘เจ้าประคู้น ลูกมาขอพักผ่อนอาศัยอย่าได้มารบมากวนกันเลยนะคะ ไม่ต้องมาทักทายเพราะลูกไม่ใช่แขก ลูกเป็นแฟนเจ้าของบ้านค่ะ ไม่ต้องทำเสียง ไม่ต้องมีเงาใดๆ ให้เห็นทั้งนั้นนะเจ้าคะ เราต่างคนต่างอยู่อย่าได้มาข้องเกี่ยวกันเลยเจ้าค่ะ’ หลังจากยกมือไหว้สิ่งที่มองไม่เห็นแล้วหญิงสาวก็รีบหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปทันที
หลังอาบน้ำใส่ชุดนอนเรียบร้อยเกวลินก็คลานขึ้นเตียงเปิดทีวีดูฆ่าเวลา และหวังให้เสียงทีวีอยู่เป็นเพื่อน ระหว่างนั้นหญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเช็ก แน่นอนว่าในกลุ่มไลน์เพื่อนสนิทในที่ทำงานมีข้อความรออยู่มากมาย ไม่พ้นสอบถามเรื่องเจ้าของท่อนแขนปริศนาที่เธอพลาดอัปลงในอินสตราแกรมนั่นเอง หญิงสาวตัดสินใจพิมพ์ตอบไปว่าเจ้าของท่อนแขนนั้นคือลูกค้าที่มานั่งร่วมโต๊ะด้วย เพราะลูกค้าเยอะโต๊ะไม่เพียงพอและเธอถ่ายติดเขามาโดยไม่ได้ตั้งใจ นั่นเป็นเหตุผลที่เข้าท่าที่สุดที่เธอคิดออกในตอนนี้ และหวังว่าเพื่อนๆ จะเชื่อและเลิกถามเรื่องนี้ในที่สุด
แม้เธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับอาทิตย์แล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอมันดูฉาบฉวยและไม่แน่นอนจนเธอไม่กล้าที่จะบอกใครต่อใครว่าเธอมีแฟนใหม่แล้ว หลังจากเลิกกับอดีตคนรักได้ไม่ถึงอาทิตย์ เขาอาจพูดไปเพราะอยากได้เพื่อนเที่ยวและเธอก็บ้าดีเดือดพอที่จะเออออไปกับเขา ไม่แน่เมื่อกลับถึงกรุงเทพเขาอาจหายเข้ากลีบเมฆไปเลยก็ได้ เธอจึงไม่อยากคิดอะไรมากในเรื่องนี้
หลังจากดูทีวีจนเริ่มง่วงเกวลินก็กดปิดทีวีและสวดมนต์ก่อนนอน หลังจากนั้นจึงเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียง แต่ในขณะที่กำลังจะเคลิ้มหลับนั้น หญิงสาวก็ได้ยินเสียงคล้ายคนกำลังขุดดินอยู่บริเวณข้างหน้าต่าง หญิงสาวรู้สึกขนลุกชันมือไม้เย็นเฉียบแล้วคำพูดของอาทิตย์เมื่อหัวค่ำก็ย้อนเข้ามาในความทรงจำทันที เกวลินดึงผ้านวมขึ้นคลุมโปงและยกมือพนมภายใต้ผ้านวมนั้น ‘ไปสู่ที่ชอบๆ เถอะนะคะ เดี๋ยวลูกช้างจะทำบุญไปให้ อย่าได้มารบมากวนกันเลย’
หลังจากนั้นเสียงดังกล่าวก็เงียบไป เกวลินทำใจกล้าดึงผ้านวมออกจากศีรษะและภาพที่เห็นก็ทำให้เธอตาเบิกโพลงแล้วกรีดร้องออกมาสุดเสียง เสียงเคาะประตูดังขึ้นแต่นาทีนี้เธอเกิดอาการขาแข็งทำไม่ได้แม้แต่จะก้าวลงจากเตียงไปเปิดประตู ครู่เดียวประตูก็เปิดออกด้วยฝีมือของอาทิตย์ ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะถลามาหาคนบนเตียง
“เกิดอะไรขึ้นครับ” เกวลินยังคงหลับหูหลับตากรี๊ดด้วยความกลัว ชายหนุ่มจึงเขย่าแขนเธอเรียกสติและเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าคือเจ้าของบ้านหนุ่ม เกวลินก็โผเข้ากอดเขาอย่างเสียขวัญทันที
“คุณ ช่วยฉันด้วย ฉันกลัว”
“กลัวอะไรครับ” อาทิตย์แสร้งถามทั้งที่กลั้นขำแทบไม่อยู่
“ผี ฉันเห็นผีที่หน้าต่างแล้วก็ได้ยินเสียงขุดดินเหมือนที่คุณเล่าเลย ต้องเป็นผีคนงานคนนั้นแน่ๆ” เกวลินหลับหูหลับตาพูดขณะซุกใบหน้ากับอกอุ่นอย่างหวาดกลัว อาทิตย์โอบร่างนุ่มเอาไว้แล้วก้มลงถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“คุณตาฝาดหรือเปล่า หืม…”
“ฉันไม่ได้ตาฝาดนะ ฉันเห็นจริงๆ ฉันไม่อยากนอนห้องนี้แล้ว ฉันขอไปนอนห้องคุณนะ” เพราะความกลัวทำให้ เกวลินไม่คิดถึงเรื่องอื่นอีกต่อไปนอกจากหาเพื่อนนอน
“โอเคครับ งั้นไปนอนห้องผมกัน” ชายหนุ่มดันร่างคนที่กำลังตื่นกลัวออกจากอกแล้วจูงมือเดินไปยังห้องของเขาซึ่งเกวลินก็กอดแขนแกร่งเอาไว้แน่นไม่ยอมห่างและมองไปรอบ ๆ อย่างหวาดระแวง เมื่อมาถึงห้องนอนของเขาเกวลินก็ก้าวขึ้นเตียงทันที
“เขาจะไม่มาอีกแล้วใช่ไหมคุณ” เกวลินถามอย่างจิตตกเพราะเกรงว่าวิญญาณที่เธอคิดไปเองว่ามีนั้นจะมาปรากฏให้เห็นอีก
“ไม่แล้วล่ะคุณ เขาคงแค่อยากมาทักทาย ส่วนมากพวกเพื่อนๆ ผมจะเจอแค่ครั้งแรกที่มาแล้วก็ไม่มีใครเจออีกเลยนะ อีกอย่างเดี๋ยวผมจะอธิษฐานบอกเขาเองว่าไม่ต้องมาให้เห็นเพราะคุณกลัว”
“แน่นะ เขาจะไม่มาอีกแน่นะ”
“แน่สิครับ ผมรับรอง” จะมาได้ไงล่ะครับ ก็ผีตัวนั้นจะนอนกอดคุณไว้ทั้งคืนเลยนี่ไง
“คุณนอนเถอะ” อาทิตย์บอกพลางเอนกายลงนอน เกวลินทำตามแต่เมื่อชายหนุ่มจะเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงหญิงสาวก็รีบร้องห้ามทันที
“ไม่ปิดไฟได้ไหมคะ ฉันกลัว” น้ำเสียงหวาดหวั่นนั้นทำเอาอาทิตย์เริ่มรู้สึกผิด แต่จะให้ทำไงได้ความอยากนอนกอดคนตัวนุ่มมีมากกว่า โดยไม่ทันตั้งตัวร่างอวบอุ่นก็ถูกดึงเข้าไปกอดไว้แนบแผ่นอกกว้าง
“ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมอยู่นี่ ไม่ว่าผีหรือคนผมก็จะไม่ยอมให้มันมาทำอะไรคุณได้เด็ดขาด” น่าแปลกแค่คำพูดหนักแน่นจากเขาก็ทำให้เธอคลายความกลัวลงได้ เมื่อเห็นท่าทางผ่อนคลายลงของคนในอ้อมกอด อาทิตย์จึงเอื้อมมือไปปิดไฟแล้วใช้วงแขนแข็งแรงรัดร่างนุ่มแน่นขึ้นก่อนจะจุมพิตที่หน้าผากเนียนเบาๆ
“หลับซะคนดี” เกวลินยอมนอนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดที่เธอยอมรับว่ามันอบอุ่นและปลอดภัย ไม่นานหญิงสาวก็ผล็อยหลับไป แต่คนที่ทำหน้าที่ปลอบประโลมและปกป้องให้เจ้าหญิงแสนสวยหลับสบายกลับเป็นฝ่ายนอนไม่หลับ ใครมันจะไปหลับลง มีสาวสวยหุ่นแสนเร้าใจแถมยังมีกลิ่นกายหอมเย้ายวนชวนให้อารมณ์เตลิดมานอนอยู่ในอ้อมกอดแต่ทำอะไรไม่ได้มันช่างทรมานสิ้นดี อาทิตย์พยายามข่มใจนอนนับแกะ แต่นับไปนับมาลูกแกะก็หน้าตาเปลี่ยนไปกลายเป็นลูกแกะตัวอวบๆ มีส่วนโค้งส่วนเว้า แถมยังส่งยิ้มละลายใจให้เขาอีกต่างหาก สงสัยเวรกรรมจะตามทันที่ปลอมเป็นผีไปหลอกให้ หญิงสาวกลัวเพื่อที่ตัวเองจะได้นอนกับเธอ แต่สุดท้ายก็ต้องมานอนทรมานเพราะทำได้แค่กอด เฮ้อ! ทรมานโว้ย