หลังกลับจากพักผ่อนเกวลินก็กลับไปทำงานตามปกติ หญิงสาวหอบเอาของฝากไปฝากเพื่อนสนิทและเพื่อนร่วมงาน แน่นอนว่าวันนี้เรื่องที่ทุกคนพากันพูดถึงก็หนีไม่พ้นเรื่องของแทนไทและเขมิกา แต่เธอเลือกที่จะปล่อยผ่านและไม่ได้ให้ความสนใจใดๆ
“นี่ฉันว่าแกกลับจากเที่ยวคราวนี้ดูสดใสหน้าตาผุดผ่องกว่าเดิมนะ มีอะไรดีๆ หรือเปล่า” กนกอรที่สังเกตเห็นถามอย่างสงสัยทันที
“นั่นสิ ดูมีออร่าแปลกๆ หรือว่าจะท้อง” ดลพรโพล่งออกมาตามประสาคนปากไว
“จะบ้าเหรอ” เกวลินแหวใส่เพื่อน
“อ้าว ก็เห็นช่วงนี้หน้าตาสดใสผุดผ่องดูสวยขึ้น ฉันก็คิดว่าแกกำลังจะมีน้องน่ะสิ”
“ยังไม่มี แต่ก็อีกไม่นานหรอก” เกวลินตอบด้วยรอยยิ้มมีเลศนัยทำให้ดลพรและกนกอรหูผึ่งทันที
“อะไรยังไง แกพูดมาเดี๋ยวนี้”
“ซันขอฉันแต่งงานแล้ว” พูดจบเกวลินก็ต้องหูอื้อเมื่อสองสาวกรี๊ดออกมาพร้อมกันจนโต๊ะข้างๆ หันมามอง สองสาวรีบหันไปค้อมศีรษะขอโทษขอโพยที่ส่งเสียงดัง
“โอ๊ย อิจฉาอะ”
