ความเมาพาไป 2

2983 Words

อาทิตย์ซวนซบใบหน้าลงกับอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมขึ้นลงจากการหายใจหอบ ชายหนุ่มใช้แขนทั้งสองข้างพยุงกายไว้ไม่ให้ทิ้งน้ำหนักลงมาทับคนใต้ร่าง ถึงตอนนี้เกวลินหายเมาเป็นปลิดทิ้งและช็อกกับสิ่งที่เธอทำลงไป เมื่อความเมาถูกความวาบหวามและสุขสมแห่งเพศรสขับไล่ออกไป เธอจึงได้สติกลับคืนมาว่าตัวเองเป็นคนเริ่มทุกอย่าง แม้จะขัดขืนในช่วงแรกแต่สุดท้ายเธอก็ให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดี เธอนอนกับผู้ชายที่เพิ่งพบกันครั้งแรกและยังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อด้วยซ้ำไป เธอทำลงไปได้ยังไง เกวลินถามตัวเองก่อนจะยกมือขึ้นกุมขมับเพราะรู้สึกมึนหัว “เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ” น้ำเสียงที่เอ่ยถามอย่างห่วงใยนอกจากไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นแล้วยังทำให้น้ำตาร้อนๆเอ่อคลอเบ้า แล้วในที่สุดมันก็ไหลทะลักลงมาราวเขื่อนแตก เกวลินปล่อยโฮและใช้กำปั้นทุบไปตามร่างกายของผู้ชายที่พรากเอาความสาวที่เธอหวงแหนไป “ไอ้คนบ้า ไอ้คนฉวยโอกาส ทำไมคุณทำกับฉันแบบนี้ฮือๆ” แม้จะรู้ว่าตัวเองมีส่วนผิดที่ดื่มแอลกอฮอล์จนขาดสติเป็นเหตุให้ต้องเสียตัวให้ผู้ชายแปลกหน้า แต่ลึกๆ เธอก็อดโทษเขาไม่ได้ว่าเหตุใดจึงไม่ยับยั้งชั่งใจ ในเมื่อเขามีสติดีทุกอย่างต่างจากเธอที่ถูกน้ำเมาทำให้สติไม่ครบถ้วนเผลอทำอะไรสิ้นคิดลงไป “เดี๋ยวก่อนคุณ คุณเป็นคนเริ่มเองนะ” อาทิตย์จับเรียวแขนเล็กเอาไว้ทั้งสองข้างเพื่อไม่ให้เจ้าหล่อนประทุษร้ายเขา แม้ว่าแรงจากกำปั้นเล็กๆ นั่นไม่ได้ทำให้เขารู้สึกระคายผิวเลยแม้แต่น้อย แต่เขาอยากให้หญิงสาวคุยกับเขาอย่างมีสติมากกว่าใช้อารมณ์ เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้ฤทธิ์แอลกอฮอล์จะจางลงไปจนหญิงสาวมีสติรับรู้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว “แล้วทำไมคุณไม่หักห้ามตัวเองทั้ง ๆที่คุณมีสติเต็มร้อยแต่ฉันเมา” เกวลินยังไม่วายที่จะโยนความผิดให้ฝ่ายชายเพื่อที่ตัวเองจะได้รู้สึกผิดน้อยลงกับการกระทำเหลวไหลทั้งที่อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยแล้ว “ผมเป็นผู้ชายนะคุณ คุณคิดว่าการที่มีผู้หญิงเปลือยทั้งตัวมานอนเบียด แถมยังก่อกวนยั่วผมไม่หยุด ผมจะอดใจไหวเหรอ ต่อให้ไม่ใช่ผมเป็นผู้ชายคนไหนก็ตบะแตกกันทั้งนั้น” น่าแปลกที่แค่คิดว่าวันนี้เป็นผู้ชายคนอื่นไม่ใช่เขา อาทิตย์ก็รู้สึกว่าทนไม่ได้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น ได้ยินคำตอบนั้นเกวลินก็เถียงไม่ออกได้แต่นั่งกอดเข่าร้องไห้ด้วยความเสียใจและโกรธตัวเองที่ดื่มจนเมาและพาตัวเองมาอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอดสูเช่นนี้ เธอสูญเสียความสาวที่หวงแหนมานานให้กับผู้ชายที่เธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ “หยุดร้องไห้แล้วมาคุยกันดีๆ ดีกว่า” อาทิตย์ขยับเข้าไปใกล้คนที่นั่งร้องไห้จนตาบวมอยู่ข้างๆ แล้วจับไหล่บอบบางทั้งสองข้างให้หันมาทางเขา ก่อนจะเชยคางมนขึ้นแล้วเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน กิริยานั้นทำเอาเกวลินได้แต่อึ้งจนลืมขัดขืน “คุณฟังผมนะ เราสองคนเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติ คุณอาจจะเสียใจที่มันเกิดขึ้นเพราะความเมาและเราไม่แม้แต่จะรู้จักกัน ถ้าคุณจะกังวลเรื่องโรคติดต่อหรืออะไรก็ตาม ขอให้คุณสบายใจได้เพราะเมื่อคืนผมป้องกัน และผมก็สะอาดพอไม่เคยมั่วผู้หญิงและตรวจสุขภาพทุกปี ผลตรวจล่าสุดของปีนี้คือเมื่อเดือนที่แล้วทุกอย่างปกติดีไม่มีโรคร้ายแรง” คำอธิบายยืดยาวที่คล้ายต้องการจะปลอบใจ แต่รายละเอียดที่เขาสาธยายเกี่ยวกับตัวเองนั้นก็ทำเอาเกวลินทำหน้าไม่ถูก “ฉัน...ฉัน” เกวลินกำลังสับสนว่าเธอควรทำยังไงกับสิ่งที่เกิดขึ้นดี “อีกอย่างคนเป็นแฟนกันจะมีอะไรกันมันก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ” “แฟน” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองคนพูดอย่างงุนงง “ใครเป็นแฟนใคร” “ก็คุณกับผมไง เราเป็นแฟนกันแล้ว คุณเป็นคนขอผมเป็นแฟนแล้วผมก็ตกลงไปแล้ว เพราะฉะนั้นเราเป็นแฟนกันจะมีอะไรกันมันก็ไม่แปลก” อาทิตย์อาศัยตีเนียนโมเมไปตามน้ำ เขายอมรับว่าเขาเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ยับยั้งชั่งใจ แต่ตอนนี้เขาชักติดใจแม่เนื้อนุ่มตรงหน้านี้จนไม่อยากปล่อยไปง่ายๆ เสียแล้ว ดังนั้นอะไรที่จะรั้งให้เธอกับเขาได้สานสัมพันธ์กันต่อได้เขาก็ไม่รีรอ แม้จะต้องใช้ความเจ้าเล่ห์อยู่บ้างก็ตามที “คุณก็รู้ว่าฉันพูดไปเพราะเมา” “จะเพราะอะไรก็ช่างเถอะ สุดท้ายเราก็ตอบตกลงเป็นแฟนกัน แล้วก็มีอะไรกันแล้ว คุณไม่คิดจะใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์เหรอ” อาทิตย์ล่อเหยื่อ “คุณหมายความว่าไง” “หมายความว่าทำไมเราไม่ลองคบกันจริงๆ ไปเลยล่ะ ในเมื่อคุณเองก็โสด ผมก็โสด แล้วเราก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้ว อีกอย่างผมว่าเมื่อคืนเราเข้ากันได้ดีเลยนะ” ประโยคหลังเล่นเอาเกวลินหน้าร้อนวูบด้วยความอายเพราะรู้ดีว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง เธอให้ความร่วมมือกับเขาและแม้ไม่อยากจะยอมรับ แต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาทำให้เธอได้ค้นพบความสุขแห่งเพศรส ได้รู้จักความสุขจากการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างชายหญิงที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน เมื่อได้ลองแล้วก็ได้คำตอบว่าเหตุใดอดีตแฟนหนุ่มถึงพยายามขอจะมีอะไรลึกซึ้งกับเธอหลายครั้ง มันคงเป็นความรู้สึกซ่านสุขเร่าร้อนและตราตรึงใจแบบนี้นี่เอง “คุณพูดเหมือนเด็กเล่นขายของที่จู่ๆ นึกอยากจะเป็นแฟนกันก็เป็นทั้งๆ ที่เราเพิ่งจะเจอกันเมื่อคืนนี้” “มากกว่าเป็นแฟนเราก็ทำกันไปแล้วนี่ แค่ลองคบกันดูก็คงไม่ใช่เรื่องยากอะไรมั้ง ถ้าลองแล้วมันไม่เวิร์กก็...” อาทิตย์แบมือขึ้นสองข้างและยักไหล่ เมื่อเห็นเกวลินยังลังเลอาทิตย์ก็จี้จุดที่เขาคิดว่าจะทำให้หญิงสาวตอบตกลงตามที่เขาต้องการ “อย่าคิดอะไรมากเลยคุณ ในเมื่อแฟนคุณเขาก็มูฟออนมีแฟนใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว ไม่ใช่สิ เรียกว่าเขามีใหม่ทั้งที่ตอนนั้นยังคบคุณอยู่เลยนี่ แล้วคุณจะยังอาลัยอาวรณ์ไปทำไม” “คุณรู้เรื่องฉันได้ยังไง” เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นเกวลินจึงเอ่ยถามอย่างตกใจทันทีที่เขารู้เรื่องของเธอ “คืนนั้นที่ลานจอดรถ ผมนั่งอยู่ในรถตรงที่คุณกับอดีตแฟนกำลังทะเลาะกัน” เกวลินมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้หูฝาดเมื่อได้ยินว่าเขาจงใจเน้นคำว่าอดีต “เชื่อผมเถอะว่าผู้หญิงสวยๆ และฉลาดแบบคุณไม่เหมาะกับไอ้หมอนั่นหรอก” “แล้วคิดว่าฉันเหมาะกับคุณงั้นเหรอ” “คิดว่านะ เรื่องอื่นยังไม่รู้ว่าเป็นไง แต่เรื่องบนเตียงเราเข้ากันได้ดี” “นี่คุณ เลิกพูดเรื่องนี้สักทีได้ไหม” เกวลินแหว เธอเท่านั้นที่รู้ดีว่าเธอทำเพื่อกลบเกลื่อนความอาย ไม่ใช่เพราะโกรธหรือโมโหที่เขาปล้นความสาวเธอไป “โทษที ผมอาจจะพูดตรงไปหน่อยจนทำให้คุณเขิน” “ใครเขิน ฉันไม่ได้เขินสักหน่อย อ้อ...แล้วคุณก็ต้องถอนคำพูดที่บอกว่าฉันอาลัยอาวรณ์ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นด้วย ฉันไม่ได้อาลัยอาวรณ์หมอนั่นเลยสักนิด” “แล้วไอ้การที่คุณดื่มเหล้าจนเมามาย จนกระทั่งเสียตัวให้ผมเนี่ย ไม่ใช่เพราะเสียใจที่ถูกแฟนทิ้งหรอกเหรอ” “ฉันยอมรับว่ามีเสียใจบ้าง คบมาตั้งหลายปีนะคุณ ถ้าจะบอกว่าไม่เสียใจก็คงโกหก แต่ฉันเสียดายเวลามากกว่า เสียดายเวลาและเสียดายความรู้สึกดีๆ ที่ให้กับคนที่ไม่เห็นค่า ถ้าจะว่าไปแล้วฉันรู้สึกโกรธและแค้นมากกว่าเสียใจอีกนะ” “ถ้างั้นคุณก็เอาคืนสิ” อาทิตย์ได้ทีขี่แพะไล่เพราะตอนนี้เขาจับจุดอ่อนของเกวลินได้แล้วว่าควรตะล่อมให้เธอตกลงยอมสานสัมพันธ์กับเขาต่อยังไง “เอาคืนยังไง” เกวลินถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณก็ทำให้สองคนนั้นเห็นสิว่าคุณก็มีดี เขามีใหม่ได้คุณก็มีใหม่ได้ แถมงานดีงานพรีเมียมกว่าเดิมเสียด้วย” “ที่พูดนี่หมายถึงตัวคุณเอง” “ก็แหงสิครับคนสวย ผมไม่ใช่คนหลงตัวเองนะ ส่วนมากคนอื่นมาหลง” ประโยคนี้ทำให้อาทิตย์ได้รับค้อนวงโตจากเกวลินจนต้องหัวเราะออกมา “นี่ขนาดไม่ใช่คนหลงตัวเองนะ” “หรือคุณจะเถียงว่าผมไม่ได้ดูดีมากกว่าอดีตคนรักของคุณ” เกวลินเงียบเพราะสิ่งที่เขาพูดนั้นเธอไม่สามารถเถียงได้เลย เพราะผู้ชายตรงหน้าเธอคนนี้ทั้งหล่อและดูดีชนิดที่อดีตคนรักของเธอเทียบไม่ติดเลยทีเดียว “ว่าไงครับคุณผู้หญิง คุณจะยอมตกลงคบผมเป็นแฟนแล้วควงผมไปเย้ยชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้นหรือเปล่า ผมให้ยืมควงฟรีไม่คิดเงินนะ” เกวลินคิดตามที่ชายหนุ่มบอก มันจะเป็นไรไปล่ะ ในเมื่อเธอถลำลึกมาถึงขั้นไม่มีอะไรจะเสียแล้ว อีกอย่างถึงเธอจะเป็นสาวสมัยใหม่ แต่ก็ยังมีความหัวโบราณตรงที่หากเป็นของผู้ชายคนไหนแล้วก็อยากมีเขาคนนั้นแต่เพียงผู้เดียว ไม่ได้อยากมีสามีหลายคน การที่เธอจะลองทำความรู้จักเรียนรู้ผู้ชายที่เพิ่งได้ความสาวของเธอไปก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย เพราะทั้งเสียทั้งหายไปจนเอาอะไรคืนกลับมาไม่ได้แล้ว อีกอย่างเธอก็อยากเอาคืนเด็กเมื่อวานซืนอย่างเขมิกาเช่นกันที่บังอาจปีนเกลียวทำเปรี้ยวใส่เธอ นอกจากแย่งแฟนเธอไปแล้วยังพูดจาเยาะเย้ยถากถางไม่เว้นแต่ละวัน แถมยังทำให้เธอถูกคนอื่นมองอย่างสงสารเวทนา ดังนั้นสองคนนั้นก็ควรจะได้รู้ว่าเธอเองก็ไม่ได้จนปัญญาถึงขนาดจะหาแฟนใหม่ไม่ได้ แถมยังงานดีงานพรีเมียมกว่าอย่างที่เขาโฆษณาไว้จริงๆ “ตกลง” อาทิตย์เก็บอาการลิงโลดไว้อย่างแนบเนียนด้วยการยิ้มเพียงเล็กน้อย ทั้งที่ในใจกำลังลิงโลดที่หลอกให้ลูกแกะตัวนุ่มเนื้อหวานติดกับได้ เขายอมรับว่าชอบหญิงสาวมาก มากกว่าผู้หญิงคนไหนๆ ที่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน “ดีมาก คุณไว้ใจได้ว่าผมไม่ใช่ผู้ชายเลวเกวที่ไหน ผมมีหน้าที่การงานและมีความพร้อมที่จะดูแลผู้หญิงของผมได้เป็นอย่างดี” เกวลินรู้สึกแปลกๆ กับคำว่าผู้หญิงของผม แต่เลือกที่จะเฉยเพราะไม่อยากพูดอะไรออกไปให้เขาย้อนจนเธอเถียงไม่ออกอีก “เรื่องนั้นฉันไม่ได้สนใจหรอก ฉันไม่ได้คิดจะให้คุณมาดูแลอะไร เพราะเรื่องของเราเป็นมายังไงคุณก็รู้ดี เผลอๆความสัมพันธ์ของเรามันอาจจบเร็วกว่าที่คิดก็ได้” “นั่นมันเป็นเรื่องของอนาคต แต่ว่าตอนนี้อย่างน้อยเราควรจะแนะนำตัวกันก่อนดีไหม” อีกครั้งที่คำพูดของชายแปลกหน้าที่เธอเพิ่งเสียตัวให้หมาดๆ ทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ แต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะแนะนำตัวเองสั้นๆ กับเขา “ฉันชื่อเกวลิน คุณเรียกฉันว่าเกลก็ได้” “ชื่อเพราะน่ารักสมตัว ผมชื่ออาทิตย์เรียกผมว่าซันก็ได้” ‘ร้อนแรงสมชื่อ’ นั่นคือประโยคแรกที่แวบเข้ามาในหัว เกวลินจนเธอเอ็ดตัวเองในใจที่ช่างจดจำแต่เรื่องที่ไม่น่าจำ แต่อีกเสียงหนึ่งในหัวก็แย้งขึ้นมาว่า ‘ก็ใครจะไปลืมลงล่ะ พ่อเจ้าประคุณร้อนแรงพลังเยอะเสียขนาดนั้น เล่นเอาเธอระบมไปทั้งตัว’ “เอาเป็นว่าตอนนี้เรารู้จักกันแล้วนะ แม้จะข้ามขั้นตอนไปหน่อยก็ตาม” อาทิตย์แกล้งแหย่คนข้างๆ แล้วก็ได้ผลเมื่อหญิงสาวหันมาถลึงตาใส่เขาทันที ชายหนุ่มอมยิ้มชอบใจ ทำไมนะเขาถึงรู้สึกชอบตาวาวๆ ของเธอยามโกรธหรือไม่พอใจนัก นั่นคือเหตุผลที่เขาแกล้งพูดเย้าแหย่เธอหลายครั้ง เพราะเวลาที่เธอค้อนหรือมองเขาอย่างหมั่นไส้ปนไม่พอใจเขารู้สึกว่ามันน่ารัก “ดึกแล้วนอนเถอะ” อาทิตย์บอกเมื่อนาฬิกาเวลาบอกเวลาตีสามกว่า “ฉันอยากอาบน้ำ” เมื่อหญิงสาวบอกอาทิตย์จึงนึกได้ว่าเธอทั้งลุยน้ำทะเลซึ่งคงทำให้เหนียวตัว แถมยังมารับศึกหนักจากเขาอีก ดังนั้นให้หญิงสาวได้อาบน้ำคงจะสบายตัวขึ้น คิดได้ดังนั้นชายหนุ่มจึงลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้เธอรวมทั้งเสื้อเชิ้ตของเขาที่ให้หญิงสาวสวมแทนชุดนอนไปก่อน “รีบไปอาบและรีบมานอนเถอะ” “คุณนอนก่อนเลย แต่นอนตรงนู้นนะ” เกวลินชี้ไปทางเดย์เบดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปจึงไม่ได้ยินเสียงพึมพำของอาทิตย์ที่ดังตามหลังไปว่า “เรื่องอะไร มีคนตัวนุ่มๆ หอมๆ ให้นอนกอด เรื่องอะไรผมต้องไปนอนแห้งเหี่ยวที่โซฟาคนเดียว” อาทิตย์รีบดึงผ้าปูที่นอนที่ชื้นออกจากเตียง โชคดีที่แม่บ้านมีชุดเครื่องนอนสำรองไว้ให้คอยสับเปลี่ยนเสมอ เขาจึงจัดการเปลี่ยนมันได้อย่างรวดเร็วแล้วนอนเอกเขนกรอคนที่กำลังอาบน้ำ เวลาผ่านไปครู่ใหญ่เมื่อเสียงไดร์เป่าผมเงียบลงเขาจึงแกล้งดึงผ้าห่มขึ้นคลุมกายแล้วหลับตาลง เกวลินชะงักเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วพบว่าคนที่ถูกเธอไล่ให้ไปนอนที่โซฟานั้นนอนหลับอยู่บนเตียงที่เธอตั้งใจจะยึดไว้คนเดียว “คุณ ลุกไปนอนที่คุณสิ” เกวลินสะกิดไหล่เป็นการปลุกแต่คนตัวใหญ่ก็ยังนอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน “คุณ” เมื่อเรียกเขาแล้วไม่ได้ผลในที่สุดเกวลินก็ตัดสินใจที่จะไปนอนที่โซฟาเสียเอง แต่แค่เธอหันหลังก็ถูกคนที่แกล้งหลับดึงจนเซถลาล้มลงไปบนอกเขา “อุ๊ย ปล่อยนะคุณ” “นอนด้วยกันนี่แหละคุณ อย่าเรื่องมากไปหน่อยเลยน่า ไอ้ที่เราทำกันเมื่อกี้น่ะมันยิ่งกว่านอนข้างกันเฉยๆ บนเตียงอีก คุณคิดเหรอว่าถ้าผมจะทำอะไรคุณจริงๆ ไอ้การที่คุณหนีไปนอนที่โซฟาจะช่วยให้พ้นรอดเงื้อมมือผมไปได้น่ะ” “ถ้างั้นฉันจะกลับที่พัก” “สภาพนี้คงไปถึงหรอก ผมไม่ไปส่งนะ” อาทิตย์บอกขณะกวาดตามองทั่วร่างกลมกลึงภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองและเขาก็รู้ดีว่าภายใต้เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งนี้ไม่มีสิ่งปกปิดอื่นใดอีก เพราะทั้งชั้นนอกชั้นในของเธอเขาเป็นคนถอดมันออกเอง และขณะนี้มันก็ยังนอนนิ่งอยู่ก้นตะกร้ารอส่งให้ป้าแม่บ้านนำไปซักพรุ่งนี้ “ว่าไงคุณ อย่าคิดมากเลยน่า ระหว่างเรามันไม่ต้องมาคิดเล็กคิดน้อยเรื่องพวกนี้แล้ว มานอนเถอะ ดึกมากแล้ว” เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังลังเลอาทิตย์จึงให้คำมั่นเรื่องความปลอดภัย “ถ้าคุณมานอนข้างๆ ผม ผมรับรองว่าจะไม่ลักหลับคุณ แต่ถ้าคุณหนีไปนอนที่โซฟา ผมไม่รับรองความปลอดภัยนะ” เกวลินส่งค้อนวงโตให้คนที่ให้คำมั่นแถมคำขู่ เมื่อทำอะไรไม่ได้หญิงสาวจึงเดินกระแทกเท้าไปเอนกายลงนอนบนเตียงเดียวกับเจ้าของบ้านที่เพิ่งจะเป็นเจ้าของเธอไปด้วยหมาดๆ เช่นกัน เพราะเอนกายลงนอนอย่างกระแทกกระทั้นและหันหลังให้เจ้าของเตียง เกวลินจึงไม่เห็นว่าใบหน้าหล่อเหลาอมยิ้มด้วยความถูกใจปนขันกับการกระฟัดกระเฟียดเหมือนเด็กถูกขัดใจของเธอ ชายหนุ่มส่ายหน้าก่อนจะเอื้อมมือปิดไฟก่อนจะเอนกายลงนอน แต่แล้วเพียงแค่ครึ่งชั่วโมงผ่านไปคนที่นอนห่างเขาจนเกือบตกเตียงก็พลิกกายเข้ามาซุกที่อกและใช้เรียวขาขาวๆ ก่ายเกยท่อนขาเขาเอาไว้ อาทิตย์รู้สึกตัวตื่นและต้องข่มใจอย่างหนักไม่ให้ลักหลับเจ้าของร่างอวบอุ่นหอมกรุ่น ที่เบียดกายเข้าหาแนบชิดและกอดรัดเขาไว้ทั้งแขนและขา ชายหนุ่มก้มลงมองใบหน้าสวยที่หลับตาพริ้มอย่างเอ็นดู ก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากเนียนเบาๆ และอดใจไม่ไหวที่จะแตะริมฝีปากตัวเองเข้ากับกลีบปากสีชมพูระเรื่ออย่างมันเขี้ยว สองแขนแกร่งกอดรัดร่างนุ่มแนบกายแล้วก้าวเข้าสู่นิทราไปด้วยกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more