เราเพิ่งคบกัน...1

431 Words
“ไม่มีใครมาเห็นหรอก เพราะที่นี่เขาเน้นความเป็นส่วนตัว” ชายหนุ่มยอมจ่ายเงินที่มากพอสมควร เพื่อความเป็นส่วนตัวของเขาและเธอ “ว่าแต่พี่นาเถอะ อย่าใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายแบบครั้งนี้อีกนะคะ ตอนนี้เงินมันหายากรู้มั้ย” เมื่อเอ่ยถึงเรื่องการใช้เงิน ความเป็นแม่แก่ของหญิงสาวก็ปรากฏขึ้นมาทันที “ครับคุณแม่” ชายหนุ่มรับมุขหญิงสาว แต่ในใจก็แอบรู้สึกไม่ดีที่เขายังไม่ได้บอกเธอเรื่องฐานะที่แท้จริงของตนเอง เธอยังเข้าใจไปว่าเขาคือนักศึกษาที่เพิ่งเริ่มทำงานได้ไม่นาน แต่เธอไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาคือผู้บริหารสายการบินรุ่นที่สาม ที่กำลังรับช่วงงานต่อจากบิดาของเขา “อย่ามาประชดค่ะ นี่เป็นเรื่องที่เราต้องรอบคอบ เพราะเราไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง และพิมก็เป็นเด็กกำพร้าไม่ได้มีพ่อแม่มาคอยซัพพอร์ตด้วย” หญิงสาวยังพาซื่อกล่าวไปตามที่เธอคิด เธอเติบโตมาจากการเลี้ยงดูของป้าที่เมตตาเธอเป็นอย่างมาก แต่ท่านก็ไม่ได้มีเงินทองมากมาย ทำให้หญิงสาวจำเป็นต้องใช้จ่ายอย่างมัธยัสถ์ตั้งแต่เด็ก ในขณะที่เขาก็รู้สึกผิดขึ้นมาเมื่อหญิงสาวพูดเรื่องนี้ แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อเขายังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยตัวตนกับเธอ ตราบใดที่เขายังไม่สามารถเคลียร์ปัญหาส่วนตัวได้ “คร๊าบบบบบบบบบ...” เสียงของชายหนุ่มลากยาวชวนให้หญิงสาวหมั่นไส้เป็นอย่างมาก เธอได้แต่ส่ายหน้าเมื่อได้ยินเสียงลากยาวของชายหนุ่ม “พอค่ะ เอาของไปเก็บในกระโจมกันเถอะ” พิมลดาเดินนำหน้าชายหนุ่มเข้าไปในกระโจมด้วยความหมั่นไส้เขา “เดี๋ยวสิพิม รอพี่ก่อนนะคะ” ชายหนุ่มยังตามแกล้งหญิงสาวไม่ห่าง เขามีความสุขที่ได้แกล้งเธอ แม้เพียงเล้กน้อยก็ตาม “ก็ตามมาสิคะ” หญิงสาวเสียงเขียว ชายหนุ่มจึงรีบวิ่งตามเธอเข้าไปทันที เมื่อเขาและเธอเข้าไปถึงในห้อง ชายหนุ่มก็เข้าไปโอบรอบเอวหญิงสาวไว้ทันที “พี่นา เล่นอะไรเนี่ย” หญิงสาวเอ็ดเขาอย่างไม่จริงจังนัก “ไม่ได้เล่นหรอก พี่จริงจัง” เสียงของชนานั้นเต็มไปด้วยความปรารถนาที่มีต่อหญิงสาว “แต่เราเพิ่งคบกันนะคะ” พิมลดายังรู้สึกกังวล เพราะเธอกับเขาเพิ่งจะคบกันแค่ปีเดียว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD