หญิงสาวทำท่าจะลุกไปแต่งตัว ทำให้ชายหนุ่มต้องกดที่ไหล่บางเพื่อให้ร่างงามจมลงไปที่เตียงนอนนุ่มอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ชายหนุ่มรีบรุกเข้าใส่หญิงสาวทันที จมูกคมสันของเขาไร้ลงมาจากซอกคอก่อนที่จะมาดูดดื่มความหอมหวานจากเนินอกอวบอูม ทำให้ร่างบางของหญิงสาวบิดเร่าไปมา ในขณะที่มือหนาก็เคลื่อนไปยีย้ำเข้าที่เม็ดแห่งความหฤหรรษ์ เสียงครวญครางของหญิงสาวดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง มือเรียวเล็กขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น เพื่อระบายอารมณ์ปรารถนาที่ถูกชายหนุ่มปลุกมันขึ้นมา
ทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เมื่อชนาดูดดื่มความอวบอูมทั้งสองข้างจนพอใจ เขาก็เคลื่อนใบหน้าลงมาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาหยุดที่แอ่งสะดือบุ๋ม ลิ้นสว่านเลียวนรอบสะดือบุ๋มของหญิงสาว ทำให้พิมลดาเสียวเสียจนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้
“อ๊ะ...ฮ่าส์....” เสียงครางหฤหรรษ์หลุดรอดออกมาจากเรียวปากบางซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยิ่งได้ยินเสียงหวานครวญครางมากเท่าใด มันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มพอใจมากเท่านั้น
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวสุขสมกับสิ่งที่เขากำลังมอบให้ ชายหนุ่มก็ต้องการให้เธอมีความสุขเพิ่มมากขึ้นอีก เขาต้องการให้เธอผ่านครั้งแรกไปด้วยความประทับใจ ชายหนุ่มจึงเคลื่อนใบหน้าลงไปที่ดงดอกไม้สีสด ซึ่งเป็นใจกลางดวงใจของหญิงสาว
ใบหน้าคมสันแหวกเข้าไปผ่านไรขนอ่อนที่ปกคลุมอยู่ ก่อนที่เรียวลิ้นร้อนจะรับไม้ต่อแหวกว่ายเข้าไปหาเม็ดแห่งความหฤหรรษ์ เพียงไม่นานเรียวลิ้นร้อนก็ดูดขบเม้มที่เม็ดบัวเม็ดนั้นด้วยความช่ำชอง หญิงสาวแอ่นสะโพกรับตามสัญชาตญาณ ในขณะที่น้ำหวานเหนียวใสเริ่มไหลเอ่อออกมาอย่างมากมาย
ชายหนุ่มยังไม่พอใจแค่นั้น เขาจัดการส่งนิ้วเรียวของเขาแหวกว่ายเข้าไปในช่องทางรักสีสดที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน ความเสียวซ่านเพิ่มพูนขึ้นมาจึงหญิงสาวต้องครวญครางออกมาซ้ำ เธอต้องยอมรับว่าสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังนำทางเธออยู่มันทำให้เธอมีความสุขเป็นอย่างมาก
เขามอบความสุขให้หญิงสาวอยู่สักพัก ก่อนที่เขาจะเห็นว่าหญิงสาวพร้อมแล้วสำหรับเขา ชายหนุ่มจึงจัดการถอดถอนเรียวปากหยัก และนิ้วเรียวของเขาออกจากช่องทางรักสีสดของหญิงสาว แล้วเปลี่ยนเป็นส่งเจ้าท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปแทนที่
เมื่อความใหญ่โตค่อยๆ สอดแทรกเข้าไป หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวดราวกับจะขาดใจตาย แต่เธอก็อดทน เพื่อที่จะเรียนรู้ว่าปลายทางของบทเพลงรักเพลงนี้มันจะจบลงที่ใด หญิงสาวกำผ้าปูที่นอนแน่นจนมันยับยู่ยี่ไปหมด เขาจูบที่ขมับของหญิงสาวเพื่อปลอบประโลมเธอให้พ้นจากความเจ็บ
“เชื่อใจพี่นะ พี่จะพาพิมผ่านมันไปให้ได้” เสียงกระเสร่ากระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว พิมลดาพยักหน้าเข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มบอก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพียงเขาปลอบโยนเธอเท่านั้น เธอก็พร้อมจะเดินตามเขาไปอย่างแน่นอน